MOORD IN BRUSSEL

RUSSISCH ZAKENMAN.

Het meest zorgwekkende Russische dossier voor de onderzoekers is ongetwijfeld de terechtstelling op 18 december 1994 tussen 7 en 8 uur ‘s morgens van de “zakenman” Vladimir Missiourine Kudelkina in Ukkel. Die gewezen fotograaf, die ooit werkte in de Siberische olievelden, trok in de jaren ’91-’92 naar Moskou om fortuin te maken. Hij ging zich specializeren in het verkrijgen van exportvergunningen voor Russische petroleum. Om aan die dokumenten te geraken, had je echter kennissen nodig in hoge kringen. En daaraan had Missiourine duidelijk geen gebrek. Hij was erg ambitieus, maakte voor zichzelf snel een naam en… een klein fortuintje. Tegelijk maakte hij ook vijanden want begin 1994 ontsnapte hij ternauwernood aan een eerste aanslag. Na die eerste verwittiging installeerde Missiourine, die ook een Venezolaans paspoort bezat, zich in Lausanne en in Ukkel waar hij voor 50 miljoen frank een sublieme villa gekocht had aan de Prins van Oranjelaan. Een droompaleis te midden van een aangelegd park en voorzien van alle mogelijke luxe. Onderzoeksrechter Patrick Mandoux, die het dossier in handen heeft, en de speurders van de Brusselse BOB weten dat Missiourine zich bedreigd voelde en dat hij van plan was om Europa te verlaten om in Venezuela te gaan wonen. Twee killers de ene gewapend met een Agram-2000 machinepistool (een wapen voor professionals), de andere met een Tokarev-pistool gaven hem echter niet de tijd. In april jongstleden werden in het raam van het onderzoek twee Russen aangehouden : Igor Litoski en Youri Mikhailovitch Sedov (deze laatste woonde in Berlijn met valse Tsjechische papieren). Maar op dit ogenblik kan nog niet bevestigd worden dat die twee mannen wel degelijk de moordenaars van Missiourine zijn. Ze worden er enkel van verdacht betrokken te zijn bij de aanslag.

Bij het onderzoek in de zaak-Missiourine die tot zijn dood nog steeds gedomicilieerd was in de Koutouzovskystraat 25 in Moskou kwamen de BOB en de 23ste Brigade volop terecht in het milieu van de “Russische business” in Brussel. Er werden verschillende huiszoekingen uitgevoerd bij ex-sovjetburgers. Onder meer bij Alexandr Leonidvi Chalagin, wiens luxueuze villa in Ukkel geruime tijd doorzocht werd. Chalagin werd een hele nacht lang ondervraagd over zijn relaties met Missiourine, maar hij blijkt voorlopig buiten schot te blijven. Zijn naam komt evenwel voor naast die van de vermoorde zakenman in de organigrams van een aantal in België gevestigde bedrijven : Lancedor, ACS, enz. Die bestuurders worden vaak ook aangetroffen in andere ondernemingen met Russisch kapitaal (waaronder een hotel in Knokke-Heist) die toevallig allemaal gehuisvest zijn in dezelfde Brusselse wijk : de Molièrelaan, de Brugmannlaan en de “Altitude Cent”. Een aantal van die bedrijven wordt gekontroleerd door Luxemburgse mantelbedrijven die moeten verdoezelen waar het geld uiteindelijk vandaan komt. Dat is onder meer het geval met de NV Advanced Commercial Services Holding die op 5 juli 1993 opgericht werd in Luxemburg door drie stromannen die Navas Development Inc. vertegenwoordigden, een konstruktie met als maatschappelijke zetel : Postbus 1331, Tortola op de Britse Maagdeneilanden ! Een hermetisch fiskaal paradijs. Een andere cover is de Luxemburgse holding Rubelfin, de belangrijkste aandeelhouder van Lancedor, een van de firma’s van Chalagin. Die onderneming werd opgericht op 18 juni 1993 bij een Luxemburgs notaris. Rubelfin wordt eveneens gekontroleerd door het mysterieuze Navas Development Inc. in Tortola. In Belgische gerechtelijke kringen is men van oordeel dat het allemaal erg veel weg heeft van het witwassen van zwart geld. Maar dat moet ook nog bewezen worden.