En de achtste dag speelde hij

Jack Nicklaus is en blijft een mythe en schept ook nog altijd poen. Nu met de aanleg van golfterreinen.

J ack Nicklaus won zes Masters, vier keer de US Open, vijf kampioenschappen van de Amerikaanse PGA en drie British Opens. Goed voor achttien majors. Hij is nu 63 en kijkt of de 27-jarige Tiger Woods zijn naam in even vette inkt in het grote geschiedenisboek van de golfsport kan schrijven.

Voor de nummer één van de wereld is de weg nog lang. Woods had voor de US Open van het voorbije weekend ‘nog maar’ acht majors achter zijn naam: drie Masters, twee PGA’s, twee US Opens en een keertje de British Open. “De pers heeft Tiger Woods te vroeg gekroond,” meent Nicklaus. “Op zijn leeftijd is hij inderdaad de beste, maar zal hij wel de nodige wilskracht hebben om mijn record te kloppen? Hoe zal hij reageren als hij een blessure oploopt, trouwt en kinderen krijgt?”

Nicklaus speelt nog toernooien, maar brengt het gros van zijn tijd door met het aanleggen van terreinen. Tegen 2 miljoen dollar het stuk, plus verplaatsing. Voorlopig legde hij er al 184 aan in 28 verschillende landen, waarvan 36 terreinen tot de mooiste van de wereld worden gerekend. Maar dat vindt Nicklaus helemaal niet belangrijk. “Een klassement van de terreinen opmaken, dat is politiek en commercie. Ik heb geen klassement nodig om te weten hoe goed een terrein is.”

Twee miljoen dollar voor een terrein is niettemin een stevig bedrag. Temeer daar Tom Fazio en Greg Norman ‘maar’ 1,2 miljoen dollar krijgen voor eenzelfde klus, en Arnold Palmer zelfs tevreden moet zijn met 1 miljoen dollar. Volgens Nicklaus zijn er trouwens te veel ‘designers’ van golfterreinen. “Vooral slechte designers. Als je weet dat zelfs Sergio Garcia terreinen ontwerpt. Die jongens is pas 23 jaar.”

Maar het echte gevaar voor terreinen is het materieel, en vooral de nieuwe balletjes die ervoor zorgen dat de terreinen almaar korter lijken. “Het zou veel makkelijker zijn om de balletjes aan te passen dan al die mooie terreinen te moeten wijzigen,” vindt Nicklaus, die terreinen ontwierp als Muirfield Village, Valhalla, PGA West in de Verenigde Staten, maar ook het golfterrein van Brunei of Punta Mita in Mexico, een terrein met de geliefkoosde hole van Nicklaus. Een par 3 bij de oceaan, waarvan de green zich op een klein, natuurlijk eilandje bevindt, tussen pelikanen en dolfijnen.

Voor iedere klus gaat Nicklaus acht keer ter plaatse. De eerste keer om vanuit een helikopter een ruwe schets van het parcours te maken, de tweede keer om het terrein af te stappen, de derde keer om de nivelleringswerken te controleren, de vierde keer om de roughs af te zomen, de vijfde en zesde keer om de fairways te controleren, de zevende keer voor de greens en de achtste keer om zelf de achttien holes te spelen.

Over die achtste dag zegt hij: “Dat is eigenlijk het mooiste moment. Omdat je dan het resultaat van je werk ziet.” Temeer omdat hij dan telkens het record van het parcours breekt. Tien keer per jaar…

John Baete