Docent management voor Antwerpse strafrechter

De Antwerpse correctionele rechtbank buigt zich woensdag over het faillissement van Belgian International Suppliers, de verdeler van belastingvrije producten. Het passief bedraagt 6,2 miljoen. Enkele gewezen bestuurders worden van malversaties beschuldigd. De verdachte Marc Stockbroekx, nochtans geen bestuurder van BIS, was volgens een gerechtsbron in het bedrijf “toch de man die aan de touwtjes trok”. Daarom staat hij volgens een andere bron bij het parket “bovenaan op ons lijstje voor de inbreuken op de boekhoudwetgeving en het faillissementsrecht”.

Dat moet ook blijken uit het feit dat Marc Stockbroekx gedelegeerd bestuurder was van het Luxemburgse Diplomatic Supply International Group. Dat was de meerderheidsaandeelhouder van BIS. Stockbroekx wil zich over het proces niet in de media uitspreken. Volgens een naaste bron had hij zelf geen aandelen in BIS, noch in DSIG. “Hij was slechts adviseur, maar had wel aandelenopties.”

Resem faillissementen

Dat was Stockbroekx naar eigen zeggen ook in de zeventien ondernemingen waarin hij bestuurder was, naast zijn managementvennootschappen. Er gingen er dertien failliet. “Dat is normaal, want ik begeleid bedrijven in moeilijkheden. En die gaan soms failliet.”

De 52-jarige economist met Limburgse roots doceert ook internationaal financieel management op de Karel de Grote Hogeschool. Hij behoort tot het katholieke establishment en is actief in de N-VA Brasschaat. Daar zou hij verleden week ontslag genomen hebben als voorzitter.

Stockbroekx kwam al eerder met het gerecht in aanraking. Zo maakte hij van een gehandicapte meer dan de helft van zijn schadevergoeding van 818.049 euro afhandig voor zijn onderhandelingen met verzekeraar AXA. Volgens Stockbroekx had hij de som willen investeren in BIS France, maar het hof van beroep van Brussel besliste in mei 2009 dat het geld met bedrieglijk opzet werd verduisterd. Het laakt Stockbroekx’ “gevaarlijke asociale persoonlijkheid”, diens “geldgewin, gebruikmakend van de zwakheid van een gehandicapte” en veroordeelt hem voorwaardelijk wegens misbruik van vertrouwen.

De zaak lijkt op een eerder dispuut dat Stockbroekx voerde met een dame over 200.000 euro die ze hem had toevertrouwd om te beleggen. Een klacht liep uit op verjaring, maar burgerlijk haalde ze haar gelijk. Het hof van beroep van Antwerpen besliste in 2005 dat de gelden integraal moesten worden terugbetaald.

Wilfried Joris, voorlopig bewindvoerder van de dame, kon de som niet recupereren. “We probeerden beslag te leggen op Stockbroekx’ huis in Brasschaat, maar dat is eigendom van een vennootschap waar hij en zijn vrouw bestuurders zijn. De man heeft zich onvermogend gemaakt.” Stockbroekx reageert dat hij niet meer aan het geld kan, maar aan een oplossing werkt.

Stockbroekx is actief met BIS France (belastingvrije producten voor diplomaten) en Diplomatic Card (een tankkaart voor diplomaten). De familie Bostoen (Villabouw Bostoen) investeerde ettelijke miljoenen in beide projecten die op een sisser dreigen uit te lopen.

Jan Jambon, N-VA-kamerlid en gemeenteraadslid in Brasschaat valt uit de lucht. “Voor ons was Stockbroekx altijd een lid van de beschaafde zakenwereld.” Stockbroekx: “Als je alles op een rijtje zet, lijk ik wel een ongelooflijke schurk. Geloof me, dat ben ik niet.”

H.B.