Amerikanen lusten Belgische fiscale strubbelingen niet

Tevredenheid bij prins Filip, ministers en sectorfederaties als essenscia en FlandersBio. Zo sereen is de economische missie naar de Amerikaanse oostkust vorige week geëindigd. Maar niet alles is koek en ei, want de strubbelingen in ons land over de notionele-intrestaftrek maken Amerikaanse investeerders nerveus.

Dat economische missies positief afstralen op handelsrelaties en het imago van ons land, wordt niet meer betwijfeld. “Er zijn niet veel andere landen die zulke grootschalige operaties opzetten. Dat deze vrij unieke formule werkt, bewijst het feit dat er zoveel bedrijven aan deelnemen”, zegt Yves Verschueren, de gedelegeerd bestuurder van essenscia, de federatie voor life sciences en chemie in België.

Zo’n economische missie, zeker als die grotendeels focust op een sector als biotech en farma, biedt volgens Verschueren een belangrijk bijkomend voordeel. “De positieve respons zorgt ervoor dat onze politici worden gesensibiliseerd over het belang van onze sector. Dat kan helpen als we steun nodig hebben of onze positie in het gedrang komt.”

Niets zo efficiënt als persoonlijke contacten, en zo waren er heel wat tijdens de reis van negen dagen. De prins zwoegde zich tijdens de tournee door ruim 30 publieke optredens. En hij heeft daarbij heel wat meegereisde ondernemers verrast met zijn netwerkingcapaciteiten. Herhaaldelijk meldden glunderende managers dat de prins hen letterlijk bij de arm nam om hen bij de bazen van multinationals te introduceren.

Zelfs in de VS, dat nauwelijks voeling heeft met koningshuizen, blijkt een prins vaak een beter glijmiddel voor zakenintroducties dan een of andere minister. Na zo’n aanzet moeten de ondernemers natuurlijk wel zelf aan de slag. “Het succes van zulke missies moet niet afhangen van paleis en politiek. Het is aan de bedrijven om te zorgen dat ze iets opleveren”, zegt Verschueren.

Marcel Claes, de gedelegeerd bestuurder van de Belgisch-Amerikaanse kamer van koophandel (Amcham), wijst erop dat vooral kleinere bedrijven veel goede contacten hebben gehad. “Of dat direct tot business, partnerships of kapitaalinbreng leidt, moet nog blijken.”

Dat zo’n missie het imago van het land ten goede komt, geeft ook Claes toe. Maar dan moet ook aan de andere kant van de tafel iedereen present tekenen. “Topmanagers vinden het zeer leuk dat ze een keer een prins en ministers kunnen ontvangen. Maar voor het aantrekken van nieuwe investeringen zijn bilaterale meetings met de relevante kabinetten en administraties het meest efficiënt. Zulke meetings hebben vooral plaatsgevonden buiten de officiële agenda van de missie en in een paar key events.”

Amerikaanse bedrijven die in België aan de slag zijn of willen zijn, grepen de missie duidelijk aan als gelegenheid om hun verzuchtingen kenbaar te maken. Tijdens de vaak besloten sessies met de meegereisde excellenties – Vlaams minister-president Kris Peeters, federaal minister van Buitenlandse Zaken Steven Vanackere en de Waalse en Brusselse ministers van Economie Jean-Claude Marcourt en Benoît Cerexhe – klonk vooral de bede om de fiscale gunstmaatregelen ongemoeid te laten. Vooral voor de top van de grote farmahuizen met forse vestigingen in ons land, zoals Pfizer en Johnson&Johnson (moederbedrijf van Janssen Pharmaceutica) is dat erg delicate materie.

“Hola, there is a problem”

“Ik heb hier begrepen dat de notionele-intrestaftrek voor die grote farmaspelers verschrikkelijk belangrijk is”, zegt Kris Peeters. Door die maatregel genieten bedrijven een fiscale aftrek voor het eigen geld dat ze in hun activiteiten investeren. “De boodschap was: ‘blijf daar af’, en die boodschap geef ik ook aan de federale regering. Zakenmensen vragen stabiliteit en rechtszekerheid, zeker als het over serieuze bedragen gaat. Wat ben ik met witboeken van het nieuw industrieel beleid of de ondersteuning van biotech (zonder notionele-intrestaftrek)?”

Harde garanties dat de maatregel overeind blijft, kon Peeters niet geven aan zijn gesprekspartners. “Er zijn nu eenmaal partijen (zoals PS, sp.a en Groen!, nvdr. ) die daar zwaar aan willen sleutelen. Maar ik zal er vanuit Vlaanderen bij de regeringsformatie bij discussies over de notionele-intrestaftrek heel nauwlettend op toezien dat wanneer zaken zouden wijzigen die slecht uitvallen voor biotech, ik zeg ‘hola, there is a problem. ‘”

Marcel Claes van Amcham Belgium acht de kans nochtans bijzonder klein dat het mes wordt gezet in de notionele-intrestaftrek. Een marginale bijsturing is volgens hem wel mogelijk. Alleen is het ook al bijzonder nefast dat partijen luidkeels roepen om een drastische hervorming – lees beperking – van de maatregel.

“Het feit dat die voortdurend ter discussie wordt gesteld, berokkent ons schade”, stelt Claes. “Het creëert een klimaat van wantrouwen. Mensen nemen België niet meer in aanmerking bij investeringsbeslissingen omdat ze niet zeker zijn dat de maatregel morgen nog bestaat.”

Peeters wijst erop dat ook andere maatregelen, zoals de belastingverlaging voor inkomsten uit octrooien tot maximum 6,8 procent of de snelle goedkeuring van nieuwe geneesmiddelen, belangrijk zijn om investeerders te lokken. Voor Claes is vooral ook de vermindering van de bedrijfsvoorheffing voor onderzoekers belangrijk. Alleen is die maatregel nog te beperkt. Zo kunnen academici die werkzaam zijn in een labo ervan profiteren, maar technische ingenieurs of onderzoekers die buiten onderzoekslabo’s of bij jonge innoverende bedrijven aan de slag zijn, niet.

Nochtans kan België alleen met zo’n maatregelen het verschil maken, stelt Claes. “België is niet het enige land met een goede biofarma-industrie, een goede opleiding en clustervorming. Dus spelen andere factoren zeker een rol.”

“We moeten goed opletten dat wij onze competitiviteit in Europa overeind houden”, besluit Verschueren. Onze sector groeit zeer sterk in Zuidoost-Azië en in China. We moeten zeer goed opletten dat we niet verliezen wat we hier hebben opgebouwd.”

BERT LAUWERS IN DE VS

“Mensen nemen België niet meer in aanmerking bij investeringsbeslissingen omdat ze niet zeker zijn dat de notionele-intrestaftrek morgen nog bestaat” Marcel Claes, Amcham