Ze zijn zo goed, meneer

J ean-Charles Freimüller (50), gedelegeerd bestuurder van AGF Holding Belgium, ‘s lands vierde grootste verzekeraar, draait al meer dan 35 jaar mee in de sector.

De Zwitser begon op zijn veertiende in een verzekeringskantoor als loopjongen. Met diploma’s politieke wetenschappen en handelswetenschappen op zak, startte Freimüller halverwege de jaren zeventig als financieel directeur bij UBS Union Bank of Switzerland in Genève. In 1982 kwam Freimüller voor een eerste keer naar België als voorzitter van de Zürich Insurance Company. Het begin van een lange internationale carrière, die hem onder andere naar Italië (bij Minerva Assicurazioni) en Canada bracht.

In 1997 volgde een nieuwe uitdaging. Freimüller kwam terug naar België – hij is overigens met een Belgische getrouwd – en werd chief executive officer van AGF België: “Een van mijn eerste beslissingen was om vrouwen op alle beslissingsniveaus te plaatsen.” De verzekeringsgroep was toen in volle mutatie: Assubel en De Schelde werden geïntegreerd in het Franse AGF en gingen in 1998 op in het Duitse Allianz, Europa’s grootste verzekeraar. Vorig jaar fuseerden de verschillende Belgische maatschappijen met het logo AGF/Assubel tot AGF Belgium Allianz Group, de overkoepelende holding van de groep, en werd de juridische structuur vereenvoudigd. Het was puzzelen geblazen, maar de structuur kreeg dit jaar zijn definitieve vorm met twee pijlers: AGF Belgium Insurance en AGF Belgium Bank.

“Toen ik de operatie begeleidde hield ik één zaak voor ogen: maximale decentralisatie. Via nieuwe business units werken onze regionale teams autonoom, met eigen doelstellingen en een eigen budget,” zegt Freimüller. AGF Holding Belgium beschikt momenteel over een premie-incasso van 33 miljard frank. De komende jaren zal de groep zich vooral op vermogensbeheer richten.

De polyglotte Zwitser (hij spreekt vijf talen en heeft een passieve kennis van het Nederlands) pocht ook met het sponsorbeleid dat AGF België onder zijn leiding uittekende: “Wij hebben Vlaamse Boekenweek en de tentoonstelling Indian Summer gesponsord. Het zijn niet toevallig vormende activiteiten: ik pleit er al jaren voor dat de privé-sector de staat op dat vlak een handje helpt.”