Tricolore verdwazing

De Franse president François Hollande en zijn minister van Industriële Vernieuwing Arnaud Montebourg grossieren in opmerkingen die het midden houden tussen dom en gevaarlijk.

De Franse president François Hollande en zijn minister van Industriële Vernieuwing Arnaud Montebourg grossieren in opmerkingen die het midden houden tussen dom en gevaarlijk.
Sinds het aantreden van François Hollande als president van Frankrijk haalt Parijs vooral het internationale nieuws met – laten we het eufemistisch stellen – merkwaardige uitspraken van vooraanstaande regeringsleden. Vooral president Hollande zelf en minister van Industriële Vernieuwing Arnaud Montebourg spannen daarbij de kroon.

De Franse president deed zich gisteren opmerken tijdens de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede aan de Europese Unie. Hij herhaalde in Oslo wat hij enkele weken ook al had verklaard: dat de eurocrisis naar zijn mening ‘achter ons ligt’. De uitzichtloze situatie van Griekenland, de blijvende problemen van Spanje en zijn banken, het risico van een Grieks scenario in Portugal, de nieuwe politieke onzekerheid in Italië, de groeiende weerstand tegen de crisis in de publieke opinie in de noordelijke eurolanden, de processie van Echternach rond de bankenunie: het zijn maar de heetste hangijzers van de eurocrisis die helaas nog altijd acuut zijn.

Politici mogen uiteraard proberen in te spelen op de verwachtingen van de burgers om de zaken ten goede te keren – in de huidige omstandigheden moeten ze dat zelfs doen. Iemand als Europees president Herman Van Rompuy doet dat in deze troebele tijden op een verstandige en constructieve manier. François Hollande bereikt net het tegenovergestelde. Een uitspraak zoals die over het einde van de eurocrisis is zo flagrant fout – of getuigt van zulke onwetendheid – dat het de geloofwaardigheid van de Europese politieke elite nog verder ondermijnt en zo nog meer bijdraagt aan het crisisgevoel, in plaats van er een oplossing voor te bieden.

Ook Arnaud Montebourg deed zich na zijn bitse woordenoorlog met ArcelorMittal opnieuw opmerken. Hij omschreef de Europese Unie gisteren in Brussel als “the idiot of the global village”. Europa laat zich volgens Montebourg misbruiken in de internationale handel en het zou zich veel protectionistischer moeten opstellen ten opzichte van een aantal opkomende landen, vooral in Azië.

Het lijkt Montebourg te ontgaan dat de grote les van de jaren dertig is geweest dat protectionisme op grote schaal ontaardt in een heilloze spiraal van actie en reactie. De recessie van eind jaren twintig werd een depressie onder de mokerslagen van het internationale protectionisme. Als open economie heeft de Europese Unie veel te verliezen bij een escalatie van het protectionisme.

En last but not least zou iemand Montebourg eraan moeten herinneren dat het Europese landbouwbeleid nu al decennialang een van de extreemste vormen van protectionisme is, die de armere landen langer in armoede en hongersnood houdt.