‘T GAAT BERCHOP

Het Berchemse Buurtbeheerbedrijf BerchOp heeft twee doelstellingen: mensen aan werk helpen én de leefkwaliteit van de buurt opkrikken.

Kleine renovaties, afbraakwerken, onderhoud van groenzones… de tien arbeiders van het Buurtbeheerbedrijf BerchOp maken hun eigen wijk opnieuw wat aangenamer om wonen. De stationsbuurt van Berchem ademt immers vooral vergane glorie uit. Opgemerkte jobs waren de grote schoonmaak van het kerkhof van Berchem en de praktische uitvoering van het project Kunst in lege etalages van de vzw Bloeiend Hart.

BerchOp dateert van 1 september en werd gelanceerd vanuit het Wijkontwikkelingsplan Berchem en het Buurtcentrum Posthof: dat de wijk tegelijk opdrachtgever en begunstigde is, maakt dit project uniek. “De buurt was er slecht aan toe en met de werkgelegenheid was het al niet beter gesteld,” zegt Serge Rummens, bedrijfsleider van BerchOp. “BerchOp neemt daarom laaggeschoolde langdurig werklozen in dienst. Zo geven wij deze mensen de kans om werkervaring op te doen. En daarbij zoeken wij steeds werk waar de buurt beter van wordt. De mensen moet kunnen zien dat hier opnieuw iets gebeurt. Trouwens: onze mannen komen hoofdzakelijk uit Berchem. Dat zij in hun eigen buurt iets kunnen verwezenlijken, maakt dat zij gemotiveerd werken en trots zijn op het resultaat.”

Het woord bedrijfsleider valt op. Wordt dit soort initiatieven doorgaans niet in gang getrapt door de zachte sector? “Ik ben jarenlang projectleider geweest in de bouw. Ik was wel niet direct op zoek naar een andere job, maar via een advertentie ben ik met BerchOp in contact gekomen,” vertelt Rummens verder. “De sociale aspecten aan het werk spraken mij wel aan.”

Bij BerchOp werken ook twee voltijdse begeleiders (voor het aanbrengen van technische vaardigheden) en een halftijds sociaal assistent voor de arbeidsbegeleiding. “Dit initiatief kadert in een WEP, een werkervaringsplan dat gericht is op laaggeschoolden die al twee jaar werkloos zijn. Wij nemen hen in dienst op een 75%-basis. Zij worden bij ons niet opgeleid tot stielman, maar wij brengen hen wel opnieuw een werkattitude bij en geven assertiviteits- en sollicitatietrainingen. Kortom: het is de bedoeling dat zij doorstromen naar het NEC, het normaal economisch circuit,” vertelt Rummens, die zich al goed thuisvoelt in dit wollige taalgebruik. “Omdat wij aan de onderkant van de arbeidsmarkt werken, zal dat niet voor iedereen lukken. Maar voor heel wat mannen is dit toch een entreekaartje.”

Klanten zijn onder meer de Stad Antwerpen, vzw’s, bedrijven en privé-personen, vaak kansarmen, ouderen of gehandicapten. Centen haalt BerchOp, een BTW-plichtige vzw, langs twee kanalen binnen: via het factureren van werk waarbij de prijs afhangt van het inkomen van de klant en via subsidies uit het SIF ( Stedelijk Impulsfonds) en het ESF ( Europees Sociaal Fonds).

Of dit geen concurrentie voor de privé-sector is? “Als er twee luchters verhangen moeten worden? Voor veel van de jobs die wij doen, komt een aannemer zijn deur niet eens uit. Door onze kleinschaligheid zijn wij geen concurrentie voor de privé. Als onze klanten een privé-aannemer al zouden kunnen betalen,” stelt Rummens. “Wij nemen genoegen met de kruimels op de markt.”