NMBS/ABX

Er broeit grote onvrede bij de wegtransporteurs die in onderaanneming opdrachten uitvoeren voor ABX, de stukgoeddivisie van de NMBS. De nieuwe contracten die ABX hen wil laten ondertekenen zijn volgens hun belangenverdedigers te catalogeren als “leeuwenbeding”, waarin ABX zich eenzijdig allerlei rechten toeëigent en de tegenpartij met de plichten opzadelt. En zo’n leonisch beding mág volgens de wet niet.

“Neen, een klacht bij justitie hebben we nog niet ingediend. We willen onderhandelen. Maar ons geduld wordt op de proef gesteld,” zegt secretaris Michel Delsemme van de Union Professionelle du Transport Routier (UPTR), de (Waalse) beroepsvereniging van wegvervoerders, die als eerste de kat de bel aanbond.

Aan Vlaamse kant zijn een aantal transporteurs met hun ABX-grieven terechtgekomen bij het Hasseltse advocatenkantoor Janssen, waar meester Kris Huysmans stelt dat ABX van zijn onderaannemers eigenlijk vraagt dat ze contracten zouden tekenen die nadelig zijn voor henzelf.

Wat schort er zoal aan? Delsemme en Huysmans: “Primo, ABX kent zichzelf het recht toe, van een vervoerder ‘wegens gegronde reden’ te eisen dat hij een bepaalde chauffeur binnen de vijf dagen vervangt. Moet de transporteur die man dan om dringende reden ontslaan? Secundo, ABX stelt dat het te allen tijde van de vervoerder kan eisen dat hij zijn materiaal (lees: vrachtwagen) onmiddellijk vervangt. Tertio, ABX eist dat de onderaannemer zijn vrachtwagen met de kleuren en het logo van ABX tooit, maar wil daar zelf niet de kosten voor dragen. Ten vierde, ABX kan bij het minste wat er gebeurt boetes opleggen, bijvoorbeeld als een chauffeur vijftien minuten te laat aankomt. Ten vijfde: de vervoerder moet z’n opmerkingen op het ‘voorstel van factuur’ formuleren vóór de tiende van elke maand. Maar hij krijgt het pas de achtste of de negende toegestuurd…”

De UPTR heeft haar klachten inmiddels overgemaakt aan Pierre Forton, regeringscommissaris bij de NMBS en directeur-generaal van het Bestuur van het Vervoer te Land. Die denkt tegen eind deze maand conclusies te kunnen trekken over de al dan niet gegrondheid van de klacht. Waarna hij eventueel – “indien daar reden toe zou zijn” – als regeringscommissaris “stappen zou ondernemen”.