Mister Fixer

Super Club, de milieubox, de smeerpijp, een villa in Frankrijk. Steeds weer duikt de naam van ex-minister Leo Delcroix op. Twee journalisten trachtten het kluwen te ontwarren. Een ontluisterend, zelfs verbijsterend beeld van Belgische politici, kamerende ambtenaren en gulle ondernemers.

M ister Fixer. Die bedenkelijke titel krijgt CVP-politicus Leo Delcroix van Humo-journalisten Raf Sauviller en Danny Ilegems. Door hun onthulling van een door postmannen gebouwde villa in Zuid-Frankrijk zag Delcroix zich gedwongen om af te treden als minister van Defensie. Daarvoor kreeg hij van vriend en vijand bloemen toegeworpen. Eindelijk nam een in opspraak gebrachte excellentie zijn verantwoordelijkheid op.

In het boek Een Belgisch politicus zetten de twee onderzoeksjournalisten nu het (volgens hen) ware scenario uiteen van zijn ontslag. Delcroix wou de handdoek niet in de ring werpen. In het grootste geheim vroeg toenmalig CVP-voorzitter Johan Van Hecke de twee journalisten of ze hun beweringen hard konden maken. Toen dat duidelijk werd en ze eraan toevoegden dat er “nog meer viezigheid in de pan lag te sissen”, sprak Van Hecke met Jean-Luc Dehaene af dat ze Delcroix een duwtje zouden geven. Delcroix en diens vrienden (onder wie vooral Herman Van Rompuy) zouden Van Hecke dan ook bij de eerste de beste gelegenheid van zijn voorzitterstroon stoten. Een buitenechtelijke liaison met Afrika-correspondente Els De Temmerman volstond.

ATOMASCHRIFTJES.

Op die manier is heel dit spectaculaire boek opgebouwd. De auteurs gaan uit van hun artikels in Humo, maar voegen er meer achtergrondinfo en nieuwe onthullingen aan toe. De hamvraag blijft of al die sterke verhalen ook stroken met de waarheid. Alles natrekken, zou een nog sterker staaltje van onderzoeksjournalistiek vergen. We moeten het stellen met de overtuigende uitleg, de vele details en de opgave van sommige bronnen die we ook bij Trends als uiterst secuur en betrouwbaar kennen. Het duo dankt overigens expliciet Willy Van Damme, die in Trends onder meer de Super Club-affaire tot op het bot uitspitte.

Het is dan ook bijzonder jammer dat Sauviller en Ilegems nu en dan aan sérieux inboeten in hun ijver om niet alleen spitsvondig en consciëntieus over te komen, maar ook nog eens met studentikoze Humo-hilariteit uit te pakken. Momenteel maakt het boek zelfs op de eerste plaats furore omwille van de kast-episode. Toen speurders van het Hoog Comité van Toezicht binnenvielen op het partijsecretariaat van de CVP, zou Herman Van Rompuy Delcroix verborgen hebben gehouden in een kast. Dat lijkt verdacht veel op een toogmop én leidt de aandacht af van de an sich door en door dramatische onthullingen.

Delcroix mag dan al de spin in het web genoemd worden, hij en zijn partij zijn lang niet de enigen die (erg) bekaaid uit het boek tevoorschijn treden. Vele namen van de opmerkelijke vriendenkring en allerhande affaires worden onder meer afgeleid uit de inmiddels roemruchte Atomaschriftjes van Delcroix, die bij een huiszoeking in beslag werden genomen. De auteurs vinden er zelfs SP-toppoliticus Luc Van Den Bossche in, “die zelf ook goed weet hoe hij centen kan verdienen aan een informaticabedrijf dat is opgezet door de overheid”, dixint Sauviller en Ilegems.

SUPER CLUB.

Ook topambtenaren ontbreken niet. Als volleerde lakeien van hun politieke beschermheren en soms zelf als spilfiguur dekken ze de vuile potjes toe. Sommige topambtenaren doen niet moeilijk als ze geregeld kunnen tafelen en kameren. En dan zijn er die andere spinnen, tenoren van een bepaalde ondernemersklasse. Het duo noemt ze meesters van het gangsterkapitalisme. Volgens hen kende Vlaanderen op zijn minst één gigant in die hallucinante sector : Maurits De Prins, ooit een frituurbaas, later topman van videoketen Super Club. Vooral de KS-aankoop van 1,35 miljard frank aan Super Club-aandelen valt op. In die wirwar doemen ook Leo en zijn broer-ondernemer Jozef Delcroix op. Over Jozef : “Hij was één van die mensen die veel geld hadden gepakt in de Super Club-zwendel. Hij was met SC-aandelen de boer opgegaan en had die aan om het even wie, dus aan het grote publiek, aangeboden.” (Wat voor een niet-beursgenoteerd bedrijf verboden is.) Hij wordt ontmaskerd als een belangrijke Super Club-aandeelhouder. Onder meer De Prins’ kompaan Jan Maes noemde ook Leo Delcroix als grote aandeelhouder. Van daaruit worden dan weer linken gelegd naar de beruchte KS- deal met SC-aandelen.

Dan hebben we het nog niet eens gehad over de broers Bleyen. Vooral Jean-Pierre maakte het begin jaren ’90 al te bont in Noord-Limburg. Samen met Leo zou de flamboyante (ex-) Zincpower-manager constructies opgezet hebben om de CVP-partijkas te spijzen. Hij wordt ook als go-between genoemd in het milieubox-schandaal. Hoe deze en vele andere Belgische vorken in de steel zitten, moet u echt lezen in het overtuigende boek van Sauviller en Ilegems.

LUC DE DECKER

Raf Sauviller & Danny Ilegems, Een Belgisch politicus. Atlas, 287 blz., 800 fr.