De Chinese economie sloot 2009 in schoonheid af met een groei van 8,7 procent. De groei werd voornamelijk gedragen door overheidsstimuli en investeringen, maar recentelijk kroop ook de uitvoersector uit het dal.
Voorlopende indicatoren wijzen op een aanhoudende expansie en de Chinese regering hield de groeidoelstelling voor 2010 dan ook ongewijzigd op 8 procent.
Daarnaast beklemtoonde de overheid de noodzaak voor een heroriëntering van de economie richting binnenlandse consumptie. De hoge spaarquote biedt voldoende ruimte om de gezinsbestedingen te verhogen maar de uitbouw van een sociaal vangnet is hiervoor cruciaal.
Daarnaast is ook de RMB (renminbi, de Chinese munt) een belangrijk beleidsinstrument. Door het herstel van de uitvoersector en de betere globale groeivooruitzichten is de noodzaak van een vaste wisselkoers verminderd. De overheid zal de munt allicht geleidelijk laten appreciëren vanaf de zomer. De heroriëntering moet bovendien de Chinese economie minder afhankelijk maken van de investeringen.
Het soepele monetaire beleid leidde in 2009 tot een toename van investering met 30 procent, terwijl er voor 9,6 biljoen RMB (ongeveer 1 biljoen eur) aan kredieten werden verstrekt. Een deel daarvan vloeide naar de vastgoed- en aandelenmarkt, met een toenemende vrees voor zeepbellen als gevolg. Intussen begon de Chinese overheid met het verstrakken van het monetaire beleid om de excessieve kredietgroei en de creatie van zeepbellen af te remmen.
De krediet-en liquiditeitsgroei zijn opnieuw aan het vertragen, maar de doelstellingen voor 2010 (7,5 biljoen RMB nieuwe leningen en investeringsgroei van 20 procent) tonen aan dat het monetaire beleid de economie zal blijven ondersteunen. Deze sterke kredietgroei ligt evenwel niet aan de basis van de oplopende inflatie. Hiervoor ligt de oorzaak bij de voedingsprijzen, onder invloed van zware winterstormen, maar ook de inflatie exclusief voedingsprijzen kruipt ook stilaan omhoog.
Met een inflatiedoelstelling van 3 procent zal de overheid de komende maanden dan ook het monetaire beleid verder normaliseren en verstrakken naarmate de beoogde inflatie wordt overschreden.
