Loop niet weg van de staatsobligaties!
De fondsen die inzetten op het potentieel van de staatsobligaties hebben heel wat moeite om een aantrekkelijk rendement te bieden op dit moment, maar blijven niettemin de defensieve belegging bij uitstek.
De problemen van Griekenland om aan zijn financiële verplichtingen te voldoen, zitten bij iedereen nog vers in het geheugen. Maar Griekenland is niet het enige land dat zijn uitgaven moet terugschroeven om een gigantische begrotingsput te dempen. Ook Ierland, waarvan de schuldrating onlangs door Standard & Poor’s werd verlaagd tot AA- met negatieve outlook, zit met een uiterst gepeperde rekening als gevolg van de vele steun toegekend tijdens de finan-ciële crisis. Al deze zaken hebben de beleggers verdwaasd achtergelaten. Zij waren er namelijk van overtuigd dat staatsobligaties onmogelijk ten prooi konden vallen van een faillissement. Anderzijds spreekt het voor zich dat we niet alle landen over dezelfde kam mogen scheren. Een Duitse staatsobligatie blijft bijvoorbeeld een bijzonder defensieve waarde. En dat geldt ook voor nog veel andere staatsobligaties. Om een klare kijk te krijgen op dit gekwelde financiële segment en op de fondsen die uitsluitend in staatsobligaties beleggen, zijn we te rade gegaan bij Alexandre Ris, Deputy Head Marketing & Products bij Pictet, die al onze vragen heeft beantwoord.
Cash: Terwijl staatsobligaties tot op heden beschouwd werden als een uiterst zekere belegging, lijkt er na de Griekse crisis een zeker wantrouwen te zijn ontstaan tegenover deze financiële activa. Is dat terecht?
Alexandre Ris: De situatie is inderdaad sterk veranderd in de voorbije twaalf maanden. Na de subprimecrisis en vooral het faillissement van zakenbank Lehman Brothers en de sluiting van de financiële markten die erop is gevolgd, hebben de overheden over de hele wereld massaal moeten ingrijpen om hun spaargeld redden. Het geld dat gedeblokkeerd werd, heeft het mogelijk gemaakt om een deel van het financiële systeem te herstellen en in de mate van het mogelijke de groei en de consumptie te ondersteunen. Uiteraard hadden de regeringen dat geld niet klaar liggen en zijn ze dus massaal moeten gaan lenen. Wij hebben recordleningen gezien in 2008 en 2009 die hebben geleid tot een verslechtering van de schuld/BBP-ratio (nvdr. bruto binnenlands product). Toen de economische en financiële omgeving zich opnieuw stabiliseerde, werden alle ogen gericht op de problemen op langere termijn. De meeste landen zagen zich verplicht om maatregelen te nemen zowel op het vlak van uitgaven als op het vlak van inkomsten. Door een fiscale verstrakking zouden ze onder meer hun schuldgraad kunnen stabiliseren en, indien mogelijk, hun schuld op langere termijn kunnen afbouwen. Het wantrouwen van investeerders heeft ertoe geleid dat de meeste Europese landen bezuinigingsmaatregelen zijn gaan nemen, ook al hadden sommige (nvdr. zoals Duitsland) daar geen behoefte aan. Het land met de meest problematische situatie is uiteraard Griekenland, terwijl Duitsland daarentegen geen structurele nood had aan een herziening van zijn begrotingsbeleid. Het blijft echter belangrijk om de situatie van elk land in detail te analyseren. Ierland heeft bijvoorbeeld drastische maatregelen genomen om zijn uitgaven te beperken, maar door de terugval van de fiscale inkomsten is het er niet meteen in geslaagd om het begrotingstekort op significante wijze terug te dringen. Pas op het einde van de maand juni konden de eerste positieve effecten van deze maatregel eindelijk worden waargenomen.
Het wantrouwen van beleggers in de staatsobligaties was in mei nog bijzonder hoog, maar is nu afgezwakt en meer ge-nuanceerd.
Het enige land dat zijn doelstellingen met betrekking tot het verbeteren van zijn begrotingsproblemen niet heeft bereikt, is Portugal.
De ratingagentschappen, ten slotte, doen de laatste paar maanden niets anders dan hun ratings neerwaarts bijstellen. Ook al liggen ze meestal een beetje achter op de realiteit, toch wijst dit erop dat de situatie nog niet volledig is opgelost en dat er onzekerheid blijft over de lange termijn. De staatsobligaties blijven relatief weinig risicovolle beleggingen die het mogelijk maken om met een hoge mate van zekerheid op lange termijn inkomsten te genereren.
Cash: Wat kunt u zeggen over de geografische spreiding van uw portefeuille?
Alexandre Ris: De portefeuille bevatte op 20 augustus 2010 obligaties uit de meeste Europese landen. De meeste van deze beleggingen situeren zich op de voornaamste markten (Italië: 24 %, Duitsland: 22 % en Frankrijk: 21 %). Sinds we eind juni 2010 ons beleggingsuniversum aanpasten, is er geen enkele blootstelling meer aan de Griekse effecten. We beleggen daarentegen wel in Spanje (9 %) en Portugal (2 %). Wij hebben geen enkele Ierse obligatie in ons bezit. Na evaluatie van de markt leek het risico ons te groot. Andere landen waarin we beleggen, zijn België (6,5 %), Nederland (5 %), Oostenrijk (4 %) en Finland en Denemarken (1 %). Het aandeel liquiditeiten bedraagt 1 %.
Hoewel het gros van het kapitaal belegd is in staatsobligaties, hebben wij ook een klein gedeelte belegd in bankobligaties (3 % van de portefeuille). De minimale rating voor dit type belegging is Aa3/AA-, oftewel instellingen van de beste kwaliteit.
Cash: Welke obligaties genieten uw voorkeur op dit moment?
Alexandre Ris: Wij zijn momenteel licht overwogen in Italië (1 %) en in Deense obligaties in euro (0,6 %). We zijn daarentegen onderwogen in Ierse obligaties. Wij hebben eveneens belegd in obligaties van de Europese Gemeenschap (ongeveer 1 % van de portefeuille).
Cash: Kunnen we uw fonds aanbevelen aan een defensieve belegger in het kader van een gediversifieerde portefeuille?
Alexandre Ris: Ons fonds heeft als doel beleggers bloot te stellen aan de markt van de Europese staatsobligaties. Wij hebben dit product ontworpen als een zo stabiel mogelijke rots om een gediversifieerde portefeuille op te kunnen bouwen. Daarom is het interessant voor een belegger om ons fonds te gebruiken als een structureel onderdeel van een defensieve portefeuille. Beleggers moeten evenwel goed op de hoogte zijn van de risico’s die eraan verbonden zijn, zoals renteschommelingen of risicopremies geëist van een of ander land dat behoort tot ons beleggingsuniversum. Een belegger die in dit fonds belegt, kent op elk moment de risico’s en opportuniteiten waaraan hij is blootgesteld. Er wordt immers geen enkel complex afgeleid instrument of gestructureerd product gebruikt in het beheer en er wordt bovendien alleen in euro belegd.
Cash: Welk rendement mogen beleggers die beleggen in uw fonds op lange termijn (minstens 5 jaar) verwachten?
Alexandre Ris: De huidige rendementen bevinden zich op een historisch laag niveau, net onder de 3 % voor het segment van de Europese staatsobligaties (uitgezonderd Griekenland). Voor de komende vijf jaar mag dus een jaarlijkse gemiddelde prestatie tussen 2 % en 2,5 % worden verwacht. Dit ligt boven de verwachte inflatie voor deze periode en maakt het mogelijk om een echt positief rendement te verkrijgen voor een belegging met een defensief risicoprofiel. (C)
Pictet-eur governement bonds chf
(ISIN: LU0241468718)
Door Karine Huet
De staatsobligaties blijven relatief weinig risicovolle beleggingen die het mogelijk maken om met een hoge mate van zekerheid op lange termijn inkomsten te genereren. A. Ris
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier