Jo Lernout wordt chocolatier

Jo Lernout, ex-topman van het gekapseisde Ieperse spraaktechnologiebedrijf Lernout & Hauspie, heeft een nieuwe roeping gevonden. Hij runt nu een chocoladebedrijfje op de Filipijnen. “Samen met een vriendin en wat geldelijke steun van enkele Vlaamse vrienden hebben we een fabriek opgestart. Het bedrijf, Annie’s Belgian Chocolates, is gevestigd in de stad Angeles, zo’n 80 kilometer van de hoofdstad Manila,” aldus Jo Lernout.

Het bedrijf voert blokken chocolade en ingrediënten in vanuit België, en verwerkt ze tot pralines en chocoladefiguurtjes. Lernout: “We verkopen via een verkooporganisatie en kleine kiosken (franchisesysteem). Er staan nu zo’n 25 van die kleine kiosken in de wandelgangen van de grote luxueuze supermarkten in enkele grote steden. De markt reageert goed: elke kiosk verkoopt enkele kilo’s per dag, al is het soms praline per praline, de koopkracht is er dan ook vijf keer lager dan in West-Europa.”

Het management laat Lernout over aan lokale mensen. “Ik pas tegenwoordig als manager, ik heb mijn les wel geleerd. Mijn rol is beperkt tot die van katalysator: ik fungeer als tussenpersoon om investeerders en een lokaal management samen te brengen rond het idee. Zelf heb ik geen aandelen in het bedrijf, en ik heb ook geen managersfunctie of handtekeningrecht,” vertrouwt Lernout ons toe. Voor zijn consultancyadvies krijgt hij een loon uitbetaald via een consultancybedrijf in België. “Daar haal ik een maandelijkse minimumwedde uit. Reiskosten en andere aan het werk gerelateerde onkosten worden door het bedrijf betaald.”

Eerder deed Lernout ervaring op als consultant voor de speelgoedrobotcavia (Gupi), maar dat werd geen groot succes. Jo Lernout: “Technisch was Gupi wel oké, maar hij was te duur om zonder grote reclamebudgetten een succes te worden. Dus werden er maar enkele tienduizenden van verkocht, niet voldoende om ermee door te gaan. Ik was dus genoodzaakt om andere klanten te vinden voor mijn diensten. Niet evident met mijn naam. Ik zocht een start-up die niet te veel startgeld nodig had en vrij snel met eigen middelen kon groeien. De bedoeling is geleidelijk uit te breiden en enkele grotere winkels als verdeelpunt te vinden, en eventueel uit te voeren naar enkele buurlanden.”

“Neen, het is geen hightech, maar het is beslist leuk om dagelijks verkoop te zien. Het is wel even hard, zoniet nog harder werken dan in de hightechsector,” vindt Lernout. De voormalige inwoner van Geluwe houdt zijn Filipijnse ervaringen bij via een dagboek op de site van radio Geluwe (www.geluwe.be).

L.D.