HOOP VOOR DE ARBEIDERSKLASSE

CHINA ONDERGRAAFT KAPITALISME.

Ludo Martens, voorzitter van de uit Amada (Alle macht aan de arbeiders) ontstane PVDA (Partij van de arbeid) is hoopvol : zijn maoïstische partij heeft de wind in de zeilen. In Charleroi is zopas de tiende dokterspraktijk Geneeskunde voor het Volk geopend, Solidair het partijweekblad dat onlangs nog in primeur de herstruktureringsplannen bij Union Minière wereldkundig maakte, mag dan al verlieslatend zijn, het wordt op 7000 stuks verkocht én het (geheim gehouden) aantal leden is, dixit prominent PVDA-lid, de Hobokense dokter Kris Merckx, sinds de val van de Berlijnse Muur, met 30 % gegroeid.

“De realiteit is vandaag veel duidelijker dan in ’68, ” meent de soixante-huitard Martens. “De bourgeoisie liet je toen als studentenleider de held uithangen. Als nuttige idioot mocht je het systeem bekritizeren zonder het werkelijk in gevaar te brengen. De burgerlijke ideologen hebben dat altijd gedaan : de sociaal-demokraten hebben het kapitalisme een langer leven geoffreerd door explosieve situaties te helpen draineren. “

“Vandaag, ” analyzeert Martens, “is er geen plaats meer voor demagogie, voor toegevingen ; de reserves van het kapitalisme zijn zo goed als op. Kijk met welke verbetenheid de VS en Frankrijk nog kampen om het kleinste stukje Afrika ; dan weet je toch dat het water hen na aan de lippen staat. “

Martens verwacht de komende jaren grootse veranderingen. Neen, de wereldrevolutie staat nog lang niet voor de deur, maar er zullen toch heel wat ogen open gaan. “De dekolonizering en de opbouw van het socialisme in de USSR gaven miljarden mensen hoop op een nieuwe toekomst. Die hoop is nu stukgeslagen. En het kapitalisme toont zich als een barbaars en onmenselijk systeem. “

Alle voordelen die de Belgische kapitalisten na de oorlog aan de arbeidersklasse, uit schrik voor een revolutie hier, toekenden, worden nu, na de val van de USSR, weer afgebroken, konstateert Martens. De sociale zekerheid, de loonindexering, de arbeidsvoorwaarden : alles moet er aan geloven.

En wat doen de Belgische arbeiders ? Ze inkasseren omdat het geloof in iets anders verdwenen is ? “Neen, ” replikeert Martens. “Kijk naar de akties tegen het Globaal Plan van eind ’93. De arbeidersklasse beseft dat het kapitalisme haar geen toekomst meer kan bieden, maar heeft geen alternatief. De ontreddering is groot. De rationele noodzaak om uit het kapitalisme te stappen is nu tien keer groter dan in ’68. Maar die stap zetten, wordt ook tien keer moeilijker. Velen kiezen voor de makkelijkste oplossing ; voor de irrationele reaktie. De ultra’s van het kapitalisme putten momenteel uit hun laatste reserves : tribalisme, nationalisme, religieus fanatisme. “

“Het kapitalisme verdedigt zich niet langer via de intelligentie. Toch is de wetenschappelijke analyse de enig haalbare kaart. Wij, marxisten-leninisten, moeten die analyse aanbieden : alleen op die manier kunnen we de arbeidersklasse weer hoop geven. “

Ook vandaag ligt de oplossing, dixit Martens, nog altijd in China : “Toen was het ons voorbeeld. Vandaag hebben we geen voorbeelden meer nodig. In China is een beweging terug naar het socialisme. Maar tot in de top van de KP vindt men lieden die gewonnen zijn voor het kapitalisme. Het herstel van het kapitalisme in de USSR is een internationale ramp. De wereld kan zich geen wild kapitalisme veroorloven voor nog eens een miljard mensen. Indien het kapitalisme wint in China, dan kraakt de hele wereld. “

LUDO MARTENS (PVDA)Reserves van het kapitalisme zijn uitgeput.