Het jonge immo-geweld komt uit Limburg

Met de recente overname van Mavaro versterkt Gijbels Group zijn aluminiumpoot. De jonge CEO Mathi Gijbels (34) werkt intussen verder aan een model waarbij de klant samenwerkt met een commerciële en een financiële manager. Hij is genomineerd voor de verkiezing van Limburgse jonge ondernemer van het jaar.

Met de recente overname van de failliete aluminiumconstructeur Mavaro zet de Limburgse Gijbels Group haar expansie verder. Die volgt op een moeilijke periode, waarin zelfs met verlies werd gedraaid. “Het was de voorbije jaren knokken,” getuigt gedelegeerd bestuurder Mathi Gijbels, die zeven jaar geleden het roer overnam van wat toen nog een zuiver bouwbedrijf was. “Om te vermijden dat we moeten meedobberen op de zwalpende conjunctuur, vormen we de bouwpoot om van een puur industrieel bedrijf naar een dienstengroep. We gaan klanten verder begeleiden in het onderhoud en de renovatie van hun gebouw.”

Met Mavaro groeit de aluminiumdivisie – actief op de as Amsterdam-Brussel-Parijs – van 26 naar 28,5 miljoen omzet. Het aankoopdossier was in een week rond. Na drie weken is Mavaro al geïntegreerd in Gijbels Group. De aluminiumactiviteiten zijn een spin-off van de bouw van staalconstructies. De divisie telt ook het schrijnwerkbedrijf Gijmacon en Groven+. De aluminiumpoot levert twee derde van de omzet aan andere bedrijven dan Gijbels.

Veeleisende autoproducenten

Vader Mathieu Gijbels startte 36 jaar eerder als installateur van legbatterijen, maar kreeg van de landbouwers ook de vraag de stalen prefabconstructies neer te zetten. Mathieu Gijbels NV groeide uit tot een bedrijfs- en kantoorbouwer en staat voor 55 miljoen omzet. Deze poot van Gijbels Group (345 werknemers) lijdt onder de krappe marges, wat resulteert in een lage cashflow. Mathi Gijbels: “Net als alle bouwondernemingen voelden we de conjunctuur. We hadden personeel kunnen laten afvloeien. Maar we wilden de knowhow bewaren en de mensen niet ongerust maken. Nu staan we klaar met een enthousiaste ploeg. De eerste golf bestellingen komt eraan, ook uit Nederland.”

Mathieu Gijbels NV stopt met prospecteren in Zwolle, Leliestad en Goes, waar het actief was. Het plooit de bouwactiviteit in hoofdzaak terug op de thuismarkt in een straal van 200 kilometer rond Opglabbeek. In vijf jaar tijd halveerde het aandeel van de export van de Gijbels Group tot 15 % van de omzet.

De onderneming voelt een crisis sneller dan de concurrenten, omdat het vooral actief is op de KMO-markt. Het gemiddelde bouwproject schommelt rond een half miljoen euro. Mathieu Gijbels is bijvoorbeeld marktleider in de niche van de garagisten. Autoproducenten proberen de liberalisering van die markt te stremmen door een zeer hoge kwaliteit te eisen van de dealers. Dat brengt de fusie en de renovatie van bestaande garages mee. “Wij weten perfect wat die dealers willen,” aldus Gijbels. “En bovendien leiden onze activiteiten voor Porsche- en Mercedes-dealers tot andere opdrachten. Bedrijfsleiders kennen deze constructies en dat is een referentie als ze hun eigen onderneming willen huisvesten of renoveren.”

Openbare aanbestedingen

De voorbije jaren was vader Mathieu nog actief met de vastgoedpromotor Immopro (omzet dit jaar: 15 miljoen euro), dat onder meer bedrijvenparken in Geleen, Houthalen en Haasrode realiseerde. Deze inmiddels geïntegreerde tak specialiseert zich in de creatie van kleinere ‘verzamelgebouwen’ voor startende KMO’s en zelfstandigen. “Grond is schaars en veel gemeentebesturen zien niet graag dat een bedrijf een groot terrein huurt en veel onbenut laat,” aldus Mathi Gijbels. “Onze aanpak optimaliseert de grond. Ook richten we ons met deze gebouwen meestal op lokale ondernemers. Besturen beschouwen dat als een aanmoediging van eigen talent en zien dat dus graag gebeuren.”

Het vastgoedbedrijf wil ook meewerken aan het zoeken van gronden, het uitwerken van projecten, de financiering ervan en de nutsvoorzieningen die een bouwwerk laten functioneren. Dat zal ertoe leiden dat Gijbels Group zich begeeft op een terrein waar het liever wegbleef: openbare aanbestedingen. Die zijn meestal nogal prijsgedreven. “Als je zo’n aanbesteding wint, heb je dikwijls al geld verloren voor je aan de werken begint,” redeneert Gijbels. “De marges zijn veel te laag. Dat verandert natuurlijk als een overheid een publiek-private samenwerking op het getouw zet. In dat geval is de service rond de bouw belangrijker dan de pure aannemerij. In dat scenario willen we wel meespelen.”

Overgang zonder ruzie

Mathi Gijbels sprong al in op de werven toen hij twaalf was. “Ik leerde er meer dan op de schoolbanken of tijdens mijn studies Handelsingenieur,” verklaart hij. Na een korte carrière bij Bouygues stapte hij in 1995 in het familiebedrijf en werd er projectleider. Als snel beseften hij en zijn vader dat een gezamenlijk leiderschap niet zou lukken vanwege verschillende inzichten. Terwijl vader Mathieu in de eerste plaats bezig was met de buitendienst, zag de zoon meer in een procesmatige aanpak volgens het handboek.

Mathi Gijbels: “Toen hadden we een omzet van 25 miljoen euro en kon één man nog alle touwtjes in handen houden. Vader was aanwezig bij elke verkoop, kende klanten en werven in detail. Ik wilde het bedrijf laten groeien en dan is die aanpak onmogelijk. Mijn vader wilde niet de rest van zijn leven doorwegen op een bedrijf dat ik toch ooit moest leiden.”

In 1998 werd Mathi Gijbels de piepjonge CEO van het bedrijf. Zijn zus Marianne kreeg via de Immopro-constructie de medezeggenschap over Drukkerij VD in Sint-Niklaas, zodat opvolgings- en verdelingsproblemen van de baan waren. “Een opvolging volgens het boekje,” aldus een collega-bestuurder van het VKW. “Mathi Gijbels kreeg de handen vrij, terwijl pa nog enkele jaren met vastgoed actief was. Nooit was er een ruzie tussen de familieleden.”

Mathi Gijbels werd door JCI Limburg (voorheen de Kongen Kamer) trouwens genomineerd voor de verkiezing van Limburgse jonge ondernemer van het jaar. Die prijs wordt vandaag, 28 april, uitgereikt.

Onafhankelijkheid in gevaar

Gijbels verwacht niet dat de onafhankelijkheid van zijn bedrijf door de verwachte groei in gevaar komt. Hij heeft hard gewerkt aan financiële opvolgsystemen om de marges onder controle te houden. “We stevenen af op een omzet van 100 miljoen euro. De schuldgraad kan beter, maar onze financiële structuur is gezond. Onze bankier ziet ons graag komen. Zolang dat het geval is, kunnen we potentiële overnemers buiten de deur houden.”

Hans Brockmans

Mathi Gijbels (34): “Mijn vader wilde niet de rest van zijn leven doorwegen op een bedrijf dat ik toch ooit moest leiden.”