HAVEN VAN BRUSSEL. KAPITEIN AAN WAL

De nieuwe Brusselse havenkapitein, Leo Byloos, start onder een gelukkig gesternte. Toeval of niet, maar in het eerste trimester van 1995 ging de tonnenmaat in de Brusselse haven omhoog. Voor de eerste keer in 20 jaar. Leo Byloos wil het alvast zo houden. “Te weinig mensen beseffen wat een schitterende waterinfrastruktuur wij hebben. Het wegvervoer is te intens en te duur geworden. Wij moeten klaar staan voor de omschakeling naar het water. “

Byloos wil daarbij vooral de strijd aanbinden met het just-in-time syndroom. “De logistieke informatie voor toeleveringsbedrijven zal wat toenemen, de flexibiliteit dalen. Maar vervoer via het water is niet echt traag, behalve voor kleine hoeveelheden. Het is tot vijftien keer goedkoper dan het wegvervoer en bovendien milieuvriendelijk. “

In dat nieuw imago voor de Brusselse haven zit ook de verzuchting voor een containerterminal. De eerste studies zijn gestart, een voorzichtige Byloos wil zeker niet konkurreren met de grote havens. “In Antwerpen en Zeebrugge worden de containers van de boot op vrachtwagens geladen. Waarom die containers niet via binnenschepen naar Brussel vervoeren ? “

De 45-jarige Leo Byloos formuleert zijn voorstellen met de nodige nuchterheid. Want zijn twee meter lange, rijzige gestalte straalt ervaring uit. Twintig jaar lang voer Byloos als kapitein van de lange omvaart de zeven wereldzeeën af. Wanneer hij in 1972 de deur van de Antwerpse zeevaartschool achter zich dicht trekt, zal hij tot in 1991 voor de rederij Ubem, een dochter van de Cobelfret-groep, varen. Hij vervoert bulkgoederen, vooral tussen Japan, Australië en Zuid-Amerika. Begin jaren tachtig overleeft hij ternauwernood een storm bijde Aleoeten, ten westen van Alaska. “Met golven van 200 meter lengte en 25 meter hoogte. Drie dagen bleven we ter plaatse. De bemanning kwam één voor één in de stuurhut. Dat had ik nooit meegemaakt. “

In 1991 zet hij definitief voet aan wal. Byloos is uitgekeken op het beroep. De uitvlagging is een bijkomende reden. “Het is heel moeilijk om als Belgisch kapitein te werken tussen vreemdelingen waarvan je de taal niet spreekt, noch de kwalifikaties kent. De bemanning was niet gemotiveerd want zij verdiende zeer weinig. “

Drie jaar is hij technisch advizeur en schaderegelaar bij het Gentse maritiem verzekeringskantoor Concordia. “Ik was gelukkig niet aan mijn bureau gekluisterd. Ik kwam nog regelmatig op een binnenschip. Het kontakt met de vaardersmentaliteit bleef. “

Sinds kort is Leo Byloos de Brusselse havenkapitein. Hij kontroleert, als baas van een kleine ploeg, het navigatorisch gebeuren in de haven, de scheepvaartbewegingen en reglementen. Of hij toch geen heimwee heeft naar het ruime sop ? “Nee, ” klinkt het na enig aarzelen en met pretlichtjes in de ogen. De vrije tijd offert Byloos immers volledig aan het water : op zijn plezierjacht Aramis vaart hij voor de Belgische en Franse kust.

LEO BYLOOS (HAVENKAPITEIN BRUSSEL) Waarom geen containers via binnenschepen naar Brussel brengen ?