FRAUDEBESTRIJDING : EEN PUINHOOP.

Justitie. Volgens schattingen gepubliceerd in de Financial Times zou 60 % van ‘s werelds kapitaal zich bevinden in allerlei fiskale paradijzen als de Kaaimaneilanden en Liechtenstein. Dat cijfer wijst erop hoe groot de witteboordkriminaliteit wel is.

Het overgrote gedeelte van dat geld is ongetwijfeld kapitaal dat om gerecht, aandeelhouders, medebestuurders en fiskus te vermijden aldaar is ondergedoken. En eens in dergelijke vluchtoorden is het voor de respektievelijke parketten bijna onmogelijk om de eigenaar ervan op te sporen. Nochtans zijn veel van die vluchtoorden juridisch ondergeschikt aan landen als het Verenigd Koninkrijk die zelf het slachtoffer zijn van dergelijke kriminaliteit. Het is één van de problemen die onze fraudebestrijders ondervinden.

Betrokkenen wijzen echter nog andere problemen aan. Zo werkt men op de financiële sektie van de Antwerpse Gerechtelijke Politie nog met mechanische schrijfmachines. En dat terwijl men allerhande high-techkriminaliteit moet bestrijden. Ook de bedenkelijke kwaliteit van vele magistraten is een probleem. “Ons parket is in feite niet uitgerust voor dergelijke onderzoeken”, verklaarde een magistraat die betrokken is bij één van de vele onderzoeken naar Super Club en haar satellieten. Ook de politizering is een groot probleem. Zo vroegen onderzoekers in het melkwegstelsel rond Super Club zich bezorgd af of de zaak wel ooit voor de rechtbank zal worden gebracht. Maurits De Prins is immers in de jaren tachtig reeds tweemaal de gerechtelijke dans ontsnapt. Zo verjaarde de zaak rond ESS en werd hij vrijgesproken in de zaak van de cv Super Club die op grote schaal en zonder toelating aandelen te koop stelde. Het voorspel van de latere NV Super Club. En hoewel hij reeds betrokken geweest was bij een faling werd hij door Melchior Wathelet benoemd tot handelsrechter in Antwerpen. Dat men zich dus vragen stelt over het onderzoek van het Antwerps parket naar Super Club is onvermijdelijk. Gebeurt het onderzoek grondig ? Worden de misdaden van allerlei vriendjes toegedekt ? Of laat men de zaak verjaren ?

Fraudeurs zijn gewoonlijk voldoende intelligent om enkele machtige politici tot vriendjes te maken en ze wat kruimeltjes toe te gooien. Eens hun zaak ontploft, rekenen ze op die korrupte kontakten om elke gerechtelijke vervolging te dwarsbomen. De vele verhalen over grijpgrage politici wereldwijd tonen die praktijk aan.

Het is erg gesteld met ons gerechtelijk apparaat. Zelfs minister van Justitie Wathelet geeft dat tegenwoordig toe. Hij zit straks acht jaar op Justitie en had betere resultaten mogen leveren. Nood dus aan een frisse wind die die mesthoop daadwerkelijk opkuist. Een minister van Justitie die een Dendermonds CVP-politicus tot rechter in diezelfde stad benoemt nadat die als gevolg van een lokaal politiek akkoord zijn schepenzetel opgeeft, zoekt problemen.

Het gerechtelijk apparaat heeft in de komende periode iemand nodig die met de grove borstel door zijn paleizen gaat en de onbekwame en korrupte elementen kordaat buitengooit. Waarbij men ook de advokatuur niet mag vergeten. Verder dienen er meer middelen voor materiaal en personeel beschikbaar gemaakt te worden.

WVD