FRANSE KOLONISATIE

Paranoia of realiteitszin ?

De sluiting van Renault typeert de stijl waarmee Franse ondernemingen omgaan met hun Belgische filialen. Het “economische terrorisme” ( Eric Van Rompuy) van de Franse aandeelhouders opent de ogen van velen die tot nog toe schamperden in het debat over de verankering en de aanwezigheid van Franse groepen in België.

Dit debat werd vier jaar geleden aangezwengeld door een aantal journalisten van Trends, de Financieel-Economische Tijd en onafhankelijke specialisten, zoals professor Robert Senelle en Mark Grammens. In 1993 publiceerden ze onder eindredactie van Trends-journalist Hans Brockmans het werk “Vlaanderen : een Franse kolonie ?”. Centrale stelling : de sterke greep van het Franse kapitaal is nefast voor onze economie en de werkgelegenheid, mede door het feit dat Franse ondernemingen dirigistischer zijn, denken in termen van een raison d’Etat (en minder van de vrije markt) en plooien voor de nationalistische oprispingen van de politici. De sociaal-politieke consequentie : de aanwezigheid van Franse groepen versterkt het Franstalige establishment en is nefast voor de Vlaamse machtsverwerving.

In de herwerkte versie, “200 jaar filiaal De Franse greep op de Vlaamse economie” (einde 1995), actualiseren dezelfde auteurs de inhoud en gaan dieper in op de Belgische privatiseringen, de concrete situatie bij Groep Brussel Lambert en de Generale Maatschappij. Voorts tonen ze aan dat de privatiseringen van de Franse overheidsbedrijven, zoals Renault, geen enkele fundamentele verandering aan de staatsbemoeienis in het Franse ondernemingsleven (dus onrechtstreeks bij ons) teweegbrengen.

In de commentaren op beide boeken lazen we dat sommige auteurs paranoïde waren. De critici van het Franse economische imperialisme blijken echter, spijtig genoeg, voor een groot deel gelijk te hebben gekregen in hun argwaan. Het afstoten van CBR door de Generale (omdat de moederholding Suez cash nodig had), de sluiting van de vestigingen van Delacre en Marie-Thumas, de verstrakking van de greep van BSN-Danone op Alken-Maes en de sluiting van Renault-Vilvoorde zijn slechts enkele van de vele dossiers die aantonen dat de beslissingen van een Franse aandeelhouder dikwijls ingaan tegen de principes van goed ondernemerschap.

Toch zijn er ook vandaag nog die-hards die hardnekkig volhouden dat het micro-economisch neutraal is of een onderneming een onderdeel uitmaakt van een Belgische, Amerikaanse of Franse groep. Wat moet er nog gebeuren om hen te overtuigen ? De opslorping van Suez (dus Tractebel) door Lyonnaise des Eaux ? In de ogen van Franse strategen is dit een realistisch scenario, waarmee de operationele autonomie van Tractebel-voorzitter Philippe Bodson echter ernstig in het gedrang zou komen.

VLAANDEREN : EEN FRANSE KOLONIE ? (1993) EN 200 JAAR FILIAAL (1995) De sluiting van Renault-Vilvoorde geeft de pioniers in het verankeringsdebat voor een flink stuk gelijk.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content