Er woedt een oorlog in Europa, de energieprijzen schieten omhoog en de inflatie is in februari opgelopen tot bijna 10 procent. Je zou je voor minder schrap zetten. Maar de Nationale Bank verwacht dit jaar een economische groei van 2,4 procent. De komende drie jaar komen er 100.000 banen bij, zodat de werkloosheid onder controle blijft. Woorden als stagflatie en een langdurige loon-prijsspiraal neemt de Nationale Bank niet in de mond. De Belgische economie getuigt dus nog maar eens van een opmerkelijk incasseringsvermogen.
Toch horen daar twee belangrijke voetnoten bij. Eén: de economie kan tegen een stoot omdat ze nog herstelt van de pandemie. Zonder dat herstel was een recessie nu onafwendbaar. Twee: de vooruitzichten zijn niet gebaseerd op een worstcasescenario. De groei blijft overeind zolang er geen volwaardig embargo komt op Russische energie en de Belgische industrie niet stilvalt bij gebrek aan toelevering uit Rusland.
Bij slechtere scenario’s dreigt de veerkracht wél te breken. Nog duurdere energie zou een streep trekken door de aantrekkende consumptie, die het herstel schraagt. Nu al stijgen de loonkosten met 13 procent in drie jaar. Gelukkig kunnen de bedrijven die hogere kosten deels opvangen door in te teren op hun vrij hoge winstmarges, maar een deel van de kostenstijging vertaalt zich onherroepelijk in een aantasting van de concurrentiekracht en het verlies van marktaandeel op de exportmarkten. De geschiedenis leert dat een kleine, open economie als de Belgische vooral haar concurrentiekracht moet verdedigen, om de welvaart veilig te stellen. Als straks de rust terugkeert, kan de Belgische economie nog net overeind blijven. We zijn maar één rake mep verwijderd van een kennismaking met het canvas.
De Belgische economie getuigt nog maar eens van een opmerkelijk incasseringsvermogen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier