De stem van België

Vanaf 1 september komt François Vincke aan het hoofd van het nieuw Europees en Internationaal Departement van het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO).

Vincke (51) is met zijn bedaarde stem en inschikkelijke blik een volbloed diplomaat. Hij had altijd al een zwak voor onderhandelingen en dialoog. Twee passies die hem er destijds toe brachten om, na zijn rechtenstudies aan de KU Leuven, ook het diplomatiek examen af te leggen. Uit liefde voor zijn echtgenote, die hij als honkvast omschrijft, weerstond hij echter aan de lokroep van de diplomatie.

In 1974 begon hij bij PetroFina als secretaris van het directiecomité. “Ik ben er ingetreden als in een religie,” zegt Vincke. Dat is ongetwijfeld ook de reden waarom hij ruim een kwarteeuw in dienst bleef van de Belgische petroleummaatschappij, altijd in zijn lievelingsdomein: de exploratie en winning van olie en gas. Die activiteit liet hem toe voeling te houden met twee andere passies: van gedachten wisselen en reizen. “Ik ben opgebracht met de Europese idee. Voor mij was dat een gezegende periode. Ik heb me helemaal kunnen wijden aan grensoverschrijdende projecten,” aldus Vincke. Van 1980 tot 1984 leidde hij, als gedelegeerd bestuurder, het Noorse filiaal van de groep, Norske Fina. Hij verhuisde naar Oslo en leerde de kunst van het compromis. “Ik heb anderen leren begrijpen, maar ook mijn mening en nationale identiteit leren verdedigen zonder te bruuskeren,” legt hij uit.

In 1990 werd hij teruggeroepen naar de zetel van de groep om er tien jaar lang de post van secretaris-generaal te bekleden. In die functie managede hij een zestigtal juristen. Zijn beste herinnering blijft de introductie van het aandeel PetroFina op de beurs van New York (NYSE): “We hadden enorm hard aan dat project gewerkt. Het was het mooiste moment van mijn carrière bij PetroFina.”

Vanaf 1 september zal zijn missie bij het VBO erin bestaan de stem van België luider te laten doorklinken bij de Europese instanties. Dat is van cruciaal belang als men weet dat zeven van de tien richtlijnen een rechtstreekse invloed hebben op de situatie van de Belgische ondernemingen. “We moeten geen schrik hebben om man en paard te noemen: het gaat wel degelijk om lobbying,” luidt zijn commentaar. Een uitdaging (zijn functie is immers nieuw) die hij zo snel mogelijk wil opnemen. “We moeten bewust de verschillende communicatiekanalen bewerken om te weten te komen wat er omgaat in het Europees huis,” legt hij uit. Eén deadline houdt alvast al zijn aandacht, energie en motivering gaande: op 1 juli 2001 begint het Belgische voorzitterschap van de Europese Unie. Zes maanden waarin hij ongetwijfeld de beste ambassadeur van onze bedrijven zal zijn.