De belangstelling van beleggers voor infrastructuur sluit aan bij de trend om te investeren in reële activa. De sector heeft solide groeivooruitzichten en de volatiliteit is beperkt, beloven de gespecialiseerde fondsenbeheerders.
In België zijn slechts zeven wereldwijde fondsen verkrijgbaar die focussen op infrastructuuraandelen en beschikken over een historiek van meer dan drie jaar. De beste vijf haalden over die periode een gemiddeld jaarrendement van ruim 11 procent. Daarnaast hebben Aberdeen en Invesco een product dat belegt in infrastructuur in de opkomende landen, en Amundi heeft er zelfs een dat uitsluitend is toegespitst op Indiase bedrijven uit die sector. De prestatie van dat zeer gespecialiseerde product is vergelijkbaar met die van het beste wereldwijde infrastructuurfonds, maar de volatiliteit ervan is meer dan dubbel zo hoog.
Die belangstelling voor infrastructuur sluit aan bij de trend om te beleggen in reële activa, met bedrijven die bruggen, rioleringen of wegen bouwen, of die tolwegen, parkeerterreinen, zendmasten, gevangenissen of luchthavens beheren. “Het onderhoud van infrastructuur is noodzakelijk voor een sterke economie, en de sector creëert banen, ook in de toekomst”, zegt Ayay Dayl van de Australische vermogensbeheerder RARE Infrastructure.
“Om de komende decennia in de behoeften in dat domein te voorzien, zijn gigantische investeringen nodig. Dat biedt heel wat kansen voor beleggers”, vindt Jay Rosenberg, die sinds 2007 het fonds Nuveen Global Infrastructure beheert. Volgens het Wereld Economisch Forum wordt jaarlijks ongeveer 1000 miljard dollar te weinig uitgegeven aan infrastructuur om aan alle behoeften te voldoen. Die uitgaven voor infrastructuur lopen tegen 2030 wellicht op tot meer dan 50.000 miljard dollar.
Economische groei stimuleren
De politieke omstandigheden laten ook ruimte voor de verhoging van de infrastructuuruitgaven in de ontwikkelde landen. Niet alleen de regering-Trump heeft een ambitieus investeringsprogramma, ook de landen van de Europese Unie lijken te kiezen voor een soepeler begrotingsbeleid, om de magere groei een duw in de rug te geven.
“Politici lijken opnieuw oog te hebben voor investeringen om de economische groei te stimuleren en de levenskwaliteit van de burgers te verhogen”, stelt Wilson Magee, de beheerder van het fonds Franklin Global Listed Infrastructure. “De lage financieringskosten zijn een extra stimulans, maar de financieringscapaciteit van de overheid is vaak beperkt.” Privébedrijven zullen een steeds belangrijkere rol spelen, ofwel via gedeeltelijke privatiseringen van overheidsbedrijven, ofwel via publiek-private samenwerkingen (pps).
Op lange termijn kan de betere kwaliteit van de infrastructuur de groei van de verouderende ontwikkelde economieën versterken. Ook in de opkomende landen, waar de infrastructuur nog vaak te wensen overlaat, zijn de fundamenten solide. Tegen 2050 zullen 2,5 miljard mensen uit die regio’s – vooral Afrika en Azië – in de stad wonen.
Stijgende rentes
Matt King, de beheerder van het fonds Morgan Stanley Global Infrastructure, bevestigt dat de verkiezing van Donald Trump de sector een nieuw elan heeft gegeven. Maar de belangrijkste aantrekkingskracht is nog altijd gelegen in de groei op lange termijn en in de beperkte volatiliteit. “De jaarlijkse prestatie van de aandelen uit die sector zal vaak hoger liggen dan die van de wereldwijde beurzen. De infrastructuurbedrijven keren ook hogere dividenden uit. Ze beschikken over groeipotentieel, beschermen tegen inflatie en hebben over het algemeen een defensiever profiel.”
“Die activa hebben een lagere volatiliteit, waardoor ze aantrekkelijk zijn om diversificatie te brengen in traditionele aandelen- of obligatieportefeuilles”, bevestigt Jay Rosenberg. Beheerders van tolwegen en parkeerterreinen zien hun jaarlijkse inkomsten weinig schommelen en kunnen hun tarieven vaak jaarlijks aanpassen aan de inflatie, op basis van concessies waarvan de looptijd soms kan oplopen tot 99 jaar.
In tijden van stijgende rentes zullen fondsen die zich meer richten op concessies en sterk gereguleerde sectoren – zoals de distributie van elektriciteit en water – vaak wel minder goed presteren dan producten die focussen op cyclische waarden.
Hernieuwbare energie
Een groot deel van de infrastructuuraandelen noteert op de beurzen in de Verenigde Staten en Canada, doordat de sector er veel meer geprivatiseerd is dan in Europa. Zo is meer dan de helft van de activa van het fonds van Nuveen belegd op de Noord-Amerikaanse markt, terwijl de rest vrij evenwichtig is verdeeld tussen Europese bedrijven (Vinci, Aéroport de Paris of bpost) en Aziatische (+Australië).
Voor 2017 ziet Wilson Magee “mooie vooruitzichten voor producenten van hernieuwbare energie, vooral in vergelijking met de traditionele elektriciteitsbedrijven. Door de steun van de regulatoren in veel landen is de sector aantrekkelijk voor beleggers.”
Matt King wijst erop dat de aandelen van hernieuwbare-energieproducenten een tik hebben gekregen sinds de verkiezingsoverwinning van Donald Trump. “Die bedrijven zijn aantrekkelijk gewaardeerd, al zijn de fiscale steunmaatregelen gevoelig verlaagd. De afgelopen maanden hebben we onze positie in dat segment versterkt.”
Betalen voor gebruik
RARE Infrastructure, dat in 2015 werd overgenomen door Legg Mason, is een van de weinige spelers die zich volledig toeleggen op infrastructuur. Het fonds RARE Infrastructure Value is sinds enkele weken ook toegankelijk voor Belgische beleggers. Doorgaans is de portefeuille voor de helft belegd in bedrijven die particulieren doen betalen voor het gebruik van infrastructuur, zoals tolwegen, luchthavens en parkeerterreinen. Tot de favoriete aandelen van de beheerders behoren onder meer de Noord-Amerikaanse pijplijnbeheerder Kinder Morgan, Eurotunnel en East Japan Railways.
Frédéric Dineur
“Het onderhoud van infrastructuur is noodzakelijk voor een sterke economie en het creëert banen”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier