Apples Mac Mini op de testbank

Wie niet sterk is, moet mooi zijn. Of bescheiden: de nieuwe Mac Mini van Apple toont hoe klein je een computer wel kan maken zonder veel te moeten inboeten aan functionaliteit.

Reacties: e-trends@trends.be

De Mac Mini lijkt dan ook helemaal niet op een gewone pc, zelfs niet op de designmodellen die Apple de jongste jaren introduceerde. Het toestelletje is opvallend klein en mist de vele aansluitingen, knopjes en lampjes die bij andere pc’s lijken aan te geven hoe polyvalent de computer wel is. Op zoek naar een goede beschrijving voor de looks van het nieuwe model ben ik – in een weinig poëtische bui – niet verder geraakt dan… een brooddoos. Of voor wie het iets preciezer wil: de Mini neemt op uw bureau ongeveer de helft van de plaats in die uw toetsenbord opeist; bovendien is het toestel muisstil.

Creatief alternatief

En toch is dit een wolf in schaapsvacht. Met de introductie van de Mac Mini opent de eigenzinnige Amerikaanse computerbouwer immers de aanval op de thuismarkt. Nadat ‘creatieve professionals’ – grafische ontwerpers, videomonteurs en muzikanten – al overstag gingen, hoopt Apple nu ook de modale computeraar te overtuigen van de voordelen van de Macintosh.

Het idee dat je verstokte Windows-gebruikers ooit volledig naar het andere kamp kan lokken, lijkt daarbij opgegeven. Het doelpubliek koopt de Mac Mini als tweede computer en vindt daarvoor letterlijk nog een plaatsje op het bureau naast de grote Windows-machine. Al zou Apple er ook nog graag een iPod-muziekspeler zien staan: het verkoopsucces daarvan was een belangrijke motivatie voor het bedrijf om voortaan de brede markt te gaan bespelen.

Terwijl die andere pc dient om brieven te schrijven, presentaties voor te bereiden of klantenbestanden te beheren, mag de Mac Mini de leukere taken op zich nemen. Het is immers in de eerste plaats een multimediatoestel dat foto’s rangschikt en weergeeft, vakantiefilmpjes in elkaar knutselt of muziek van het net plukt. Wie heel moedig is, kan met de Mini ook zelf muziek maken.

Al die functies zitten verpakt in iLife ’05, het creatieve pakket van Apple dat bij elke Mac Mini wordt geleverd. Wat u niet in de doos zult aantreffen, is een toetsenbord, muis en beeldscherm: Apple gaat ervan uit dat u daarover al beschikt en dat u ze deelt met de Windows-pc. Dat betekent wel dat u om comfortabel te kunnen werken een zogenaamde KVM-switch dient aan te schaffen. Die zorgt voor de overschakeling tussen de twee computers (ongeveer 50 euro).

Behalve iLife ’05 kunt u rekenen op een stevige basisuitrusting, met onder meer een e-mailprogramma en een eigen webbrowser (Safari). Veel populaire pc-programma’s – waaronder ook Microsoft-producten als Word en Excel – zijn ook voor de Mac verkrijgbaar.

Goedkoop met dure opties

De Mac Mini blinkt, zoals te verwachten, uit in gebruiksvriendelijkheid. Dat blijkt nog het duidelijkst wanneer we een blik werpen op iMovie HD, de applicatie binnen iLife waarmee films kunnen worden gemonteerd. Zodra we een digitale videocamera aansluiten, wordt die zonder verder iets te moeten installeren herkend en stelt de Mac voor alle beelden die op de cassette staan binnen te halen. Ze worden tegelijkertijd ook netjes in scènes ingedeeld, zodat u achteraf op een erg intuïtieve wijze kunt gaan schuiven met stukjes film en er overgangseffecten aan kunt toevoegen. Het lezen van de handleiding is daarbij verloren tijd.

iMovie HD is een mooie applicatie, maar ze toont ook de grootste beperking van de Mini aan. Zo kunnen we met het testmodel geen afgewerkte films in dvd-formaat opslaan, omdat er alleen een dvd-lezer is ingebouwd. Wilt u ook een schrijver, dan kost dat 100 euro meer. Apple noemt de Mac Mini dan wel – terecht overigens – “de meest voordelige Macintosh ooit”, maar bespaart nogal fors op de uitrusting ervan. Terwijl het basismodel al voor 509 euro verkrijgbaar is, kost een versie die qua snelheid en mogelijkheden overeenkomt met een typische Windows-pc rond de 850 euro. Daarmee blijft de Mac Mini een dure schoonheid.

Raphael Cockx