‘AANNEMERS HEBBEN EEN HONDENSTIEL’

Stephane Verbeeck is nu CEO van de projectontwikkelaar Gands, maar de zoon van aannemer Eric Verbeeck startte zijn carrière in een totaal andere sector, met de oprichting van een schoonmaakbedrijf.

Hoe komt de zoon van een aannemer in die sector terecht?

STEPHANE VERBEECK. “Ik was een slechte student. Ik heb zelfs de humaniora niet afgemaakt. Achteraf gezien een spijtige vergissing. Mijn vader kan hard zijn. “Doe eens iets”, zei hij tegen mij. Ik moest tijdens mijn legerdienst mijn geld verdienen door op de werven de bouwketen schoon te maken. Dat bracht goed op. Na mijn legerdienst heb ik Antwerp Cleaning Services opgericht. Na een harde leerschool bouwde ik een mooie structuur uit. We draaiden met 2800 mensen een omzet van 100 miljoen.”

Was ACS, later One Group, afhankelijk van de contacten van Interbuild en Kairos, de ondernemingen van uw vader?

VERBEECK. “We deden de eenmalige opkuis van de werven van Interbuild. Dat was goed voor minder dan 5 procent van onze omzet. Natuurlijk hielp het netwerk van mijn vader af en toe. Maar een goed netwerk is geen garantie voor succes. Stielkennis wel. Onze klanten waren industriële bedrijven zoals Stora en Bekaert. Schoonmaken grijpt er rechtstreeks in de processen in. De minste schoonmaakfout kan veel geld kosten.”

Waarom hebt u de groep in 2010 verkocht aan GOM?

VERBEECK. “Ik heb altijd gezegd dat ik op mijn veertigste iets anders wilde doen. Ook was er aan mijn verhaal een einde gekomen. One stond waar het moest staan. Maar het belangrijkste argument voor een verkoop was de onrust in de sector. De nakende openstelling van de Europese binnengrenzen maakte me onzeker. Binnenkort kunnen bijvoorbeeld Poolse bedrijven hun sectorgenoten in België beconcurreren, terwijl ze hun lasten in hun thuisland betalen. Zo kunnen ze onder de prijs van de Belgische schoonmaakbedrijven duiken. Daar kan je niet tegenop. ISS, GOM en andere schoonmaakbedrijven zoeken daarom naar een volledig nieuw businessmodel.”

U hebt nog een schoonmaakbedrijf, in Spanje.

VERBEECK. “Dat stond even te koop, maar er is weinig interesse voor een bedrijf in een land in volle crisis. We doen het daar nochtans uitstekend. De omzet steeg er vorig jaar met 7 miljoen naar 35 miljoen. Er werken 1800 mensen.”

Met Immpact was u ook actief als ontwikkelaar, maar trad uit het kapitaal. Waarom?

VERBEECK. “Ik ben er nog bestuurder. We zijn gestart in 2003, maar in 2009 gingen onze wegen uiteen door een verschil in visie. CEO Philippe Janssens en ik bleven op goede voet. Ik wilde de London Tower ontwikkelen, hij niet. Daar liggen sinds 2009 de wortels van Gands.”

Hebt u nooit gedacht in het voetspoor van uw vader te treden?

VERBEECK. “Ik heb dat aanbod na de verkoop van One gekregen en afgewimpeld. Ik heb een enorm respect voor aannemers, maar het is een hondenstiel. Je werkt keihard en aan het einde van de rit houd je amper iets over. En door de enorme concurrentie uit Zuid-Europa dreigen de marges nog te verlagen. Net dat was de reden om de schoonmaaksector te verlaten. Ik werk liever in een sector met een gezond rendement.”