Erf je van de partner met wie je feitelijk samenwoont?
Veel niet-gehuwde koppels kopen een woning en leven feitelijk samen. Dit heeft belangrijke gevolgen als één van de partners sterft. Heeft de langstlevende partner dan een wettelijk erfrecht?
Wettelijk erfrecht hebben betekent dat je erft zonder dat daarvoor een testament nodig is. Wettelijke erfgenamen zijn bijvoorbeeld de langstlevende echtgeno(o)t(e), de kinderen, de ouders, de broers en zusters,…
Geen wettelijk erfrecht voor samenwonenden
Als feitelijk samenwonende ben je geen wettelijke erfgenaam van de partner met wie je samenwoont. Als hij/zij overlijdt, dan erf je dus niets van je partner. De eventuele kinderen van je partner zullen wel van hem/haar erven. Zijn er geen kinderen, dan komen zijn ouders, broers en zussen en eventueel neven, nichten, ooms en tantes in de plaats.
Testament maken
Je blijft dus als feitelijk samenwonende partner met lege handen achter, tenzij je partner je zou hebben aangeduid in een testament. Toch kan je partner niet gans zijn vermogen testamentair aan jou overmaken. Als hij kinderen of ouders nalaat, dan moeten deze minstens een deel van zijn erfenis, hun zogenaamde reservatair erfdeel, ontvangen. Heeft je partner geen reservataire erfgenamen, dan kan hij/zij wel gans zijn vermogen aan jou schenken bij testament.
Beperkt erfrecht voor wettelijk samenwonenden
Noteer dat partners die wettelijk samenwonen (dit betekent dat zij een verklaring van wettelijke samenwoning hebben afgelegd op het gemeentehuis) wel een beperkt wettelijk erfrecht hebben.
De langstlevende wettelijke partner heeft immers het levenslang vruchtgebruik op de gezinswoning en het huisraad dat zich daarin bevindt. Let wel, het gaat niet om een reservatair erfrecht. Wettelijk samenwonenden kunnen elkaar dus via testament onterven zodat de langstlevende partner uiteindelijk niets krijgt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier