Waarom heeft de ECB geknipt in haar beleidsrente?

De recente verlaging van één van de rentetarieven waarover ECB beslissingskracht heeft, wordt grotendeels verkeerd verklaard. Meestal wordt de zeer lage inflatie en de daarbij horende vrees voor deflatie aangevoerd als voornaamste motief voor de knip in het “refi”-tarief.

De meest recente inflatiecijfers (slechts 0,7%) speelt weliswaar een rol maar enkel als omgevingsfactor. In een dergelijke context kan de ECB immers zonder gevaar haar plafondtarief verlagen en dat laatste was nodig om een heel andere (en zelfs vrij positieve) reden.

Het bodemtarief ( de “repo”-rente ) was immers stelselmatig aan het toenemen omwille van de (al bij al bescheiden) herneming van de economische activiteit in de Eurozone waardoor de vraag naar kredieten (en in afgeleide orde de appetijt van de banken om vlotter krediet te verlenen ) stijgt. Op zich is daar niets mis mee, natuurlijk, integendeel zelfs.

Maar er is één nadeel verbonden aan een dergelijke ontwikkeling dat men liever onmiddellijk de pas afsnijdt. De (lichte) toename in de “repo”-rente heeft immers vooral betrekking op het tarief dat de ECB aanrekent voor kredieten aan Euro-banken die de nodige waarborgen kunnen voorleggen. Dat laatste vormt overigens een weinig restrictieve voorwaarde. Meer van Stefan Duchateau vindt u op http://blog.argenta.be/author/duste/.

Op de Europese beurzen valt vandaag zoals verwacht weinig of niets te beleven. De belangrijkste indices blijven dicht bij het openingsniveau van vanmorgen en dus ook dicht bij het slotniveau van afgelopen vrijdag. De sterkste stijger binnen de index is AB-InBev.