Stefan Duchateau: “VS-economie heeft vooral behoefte aan groeimpulsen”

Het politieke opbod tussen de verschillende (deel)fracties in het Amerikaanse parlement heeft uiteindelijk tot een tekst geleid die het woord “compromis” maar weinig eer aandoet. Professor en beleggingsadviseur Duchateau geeft volgende commentaar op het bereikte akkoord over het Amerikaans schuldenplafond.

Stefan Duchateau: “Maar iedere consensus is beter dan het doembeeld van een faling van de Amerikaanse overheidsfinanciën, ook al moet dit laatste niet overdreven worden. Het probleem werd immers kunstmatig gecreëerd vanuit een politieke agenda, maar de bereikte oplossing oogt toch niet goed vanuit een onmiddellijk economisch perspectief. De verrassend zwakke conjunctuur-cijfers (ISM) die per 1 augustus werden gepubliceerd als vooruitblik van de ontwikkeling van de Amerikaanse economie, in combinatie met de tegenvallende cijfers over de macro-economische groei in het tweede kwartaal van 2011, geven immers aan dat er meer behoefte bestaat aan een nieuwe impuls aan de afkoelende groei dan aan de besparingen waar de republikeinse partij zo op aandringt. “

Maar een haperende economische groei past nu eenmaal beter in het vooruitzicht van de Presidentsverkiezingen van 2012. Duchateau: “De geschiedenis wijst immers uit dat keer op keer een zittende president best kan worden “gewipt” bij een tegenvallende economische situatie… In de context van dergelijke politieke bewegingen mag het niet verbazen dat beurzen zeer onwennig reageren en liever een afwachtende houding aannemen. De bedrijfsresultaten blijven echter meevallen en het valt te verwachten dat eens de recente politieke problematiek naar de achtergrond verdwijnt , de lage rentevoeten opnieuw het pad kunnen effenen voor een herstel van de beurskoersen. De belangrijkste drijfveren hiervoor zullen moeten komen uit een combinatie van volgehouden consumptieve binnenlandse bestedingen en tekenen van een herstel van het groeipad van de Chinese en Indiaanse economie. Beide moesten immers in het recente verleden hun economie wat afkoelen (met rentestijgingen en restricties op bedrijfsleningen) om de locale inflatie binnen een aanvaardbare zone te houden.”