Meer neerwaartse dan opwaartse risico’s op beurzen

Op korte termijn zullen wereldwijde beleggers Ad van Tiggelen, Senior Investment Specialist bij ING Investment Management, een afweging moeten maken tussen de risico’s in een relatief klein deel van hun beleggingsuniversum (de eurozone) en de overwegend positieve ontwikkelingen elders.

Met de blik gericht op de wat langere termijn zullen ze zich ook moeten realiseren dat de huidige opleving in de VS mogelijk alweer ten einde zal lopen wanneer het nieuwe presidentschap gedwongen wordt te snijden in de begroting. Dit is echter niet van onmiddellijke zorg.

Nu beleggers zich in toenemende mate concentreren op de risico’s, is de vraag welke ontwikkelingen ervoor zouden kunnen zorgen dat de markten in de zomer verder stijgen.

Je moet tenslotte altijd rekening houden met het onverwachte. Gelet op de relatief lage waarderingen van dit moment kan alleen al het uitblijven van negatieve verrassingen een positieve verrassing vormen, zeker in de eurozone. Dat gezegd zijnde, blijft de kans op een stroom aan negatief nieuws over de eurozone in het huidige politieke klimaat echter groot.

Voortdurende wisselwerking tijdens de zomermaanden

Ervan uitgaande dat de aandelenmarkt ruwweg kan worden onderverdeeld in 20% financials, 50% cyclische sectoren (industriële ondernemingen, enz.) en 30% defensieve sectoren (farmaceutische ondernemingen, voedsel, enz.), zijn voor een rally over het algemeen zowel de financials als de cyclische sectoren nodig, zoals we eerder dit jaar hebben gezien.

En daar ligt een probleem. De meest voor de hand liggende aanjager van de financials zou op dit moment een nieuwe ronde van kwantitatieve verruiming door de centrale banken zijn. Maar omdat de balansen van Westerse banken inmiddels goeddeels zijn gerepareerd, is dit alleen waarschijnlijk als het economische momentum, dat bepalend is voor de koersen van cyclische aandelen, terugvalt. Een langdurige rally lijkt derhalve onwaarschijnlijk.

Concluderend verwacht Van Tiggelen voor de zomerperiode een voortdurende wisselwerking tussen enerzijds redelijke mondiale groei en anderzijds zorgen over de eurozone. Een voornamelijk zijdelingse koersbeweging lijkt in dat kader het meest waarschijnlijk, met wat meer neerwaartse dan opwaartse risico’s.