Is de beurs dol op ontslagen?

Het is een verwijt dat vakbonden volgens Bank Puilaetco Dewaay vaak richten aan het adres van de bazen van beursgenoteerde bedrijven. En niet zelden zijn er tijdens betogingen slogans te zien als “weg met afdankingen om de beurs te plezieren!”. De recente actualiteit zou de indruk kunnen wekken dat ze het aan het rechte eind hebben.

Zo bekeek Le Figaro het palmares van de grootste beursstijgingen op de index van Parijs, de CAC 40, en stelde vast dat Alcatel-Lucent de eerste plaats bekleedt met een stijging van 174 %, kort gevolgd door Peugeot met een stijging van 126 %. En wat hebben deze twee bedrijven gemeen?

Juist, dat ze dit jaar allebei omvangrijke sociale plannen aankondigden. In het totaal schrapten de twee firma’s 18.000 arbeidsplaatsen.

Op het eerste zicht lijkt de conclusie dus overduidelijk: er is wel degelijk een verhouding tussen hun beurskoers en de afdankingen. Maar dat is veel te kort door de bocht.

Want de deurs houdt minder rekening met de ontslagen (gelukkig!) dan met het feit dat het productieapparaat aangepast wordt aan de nieuwe marktomstandigheden.

In realiteit is deze aanpassing niet alleen noodzakelijk, ze is voor deze ondernemingen vaak de voorwaarde voor overleven binnen een steeds concurrentiëlere omgeving.

Dergelijke herstructureringen tegenhouden zou nog erger zijn want ze zou deze ondernemingen veroordelen tot een zekere dood… met uiteraard nog een veel grotere sociale schade tot gevolg.

.Samengevat: nee, de beurs juicht ontslagen niet toe. Hij anticipeert gewoon op het herstel van de betrokken bedrijven.