ECB wordt geconfronteerd met problemen die ze zelf niet kan oplossen

Sinds het uitbreken van de Europese schuldencrisis, is altijd duidelijk gebleken dat de Europese Centrale Bank minstens een deel van de oplossing voor het probleem zal moeten aanreiken. De ECB beschikt namelijk over een ongelimiteerde vuurkracht om eender welke crisis in de kiem te smoren.

De centrale banken, en niet de obligatiemarkten, zijn het uiteindelijk financieringsmechanisme voor de overheden. Dat is meteen ook de reden waarom Japan, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk ondanks hoge overheidsschulden toch geen schuldencrisis hebben.

Het probleem met het OMT-programma zoals aangekondigd door de Europese Centrale Bank is echter dat de steunaanvraag aan een aantal voorwaarden is gekoppeld, voorwaarden waaraan een land moet voldoen om daadwerkelijk hulp van buitenaf te verkrijgen.

Die voorwaarden behelzen onder andere wijzigingen in de binnenlandse politiek en dat is een materie waar de centrale bank geen enkele zeggingskracht over heeft.

De ECB wordt zodoende geconfronteerd met problemen die ze zelf niet kan oplossen. Eigenlijk is dat het probleem waar de Spaanse en Griekse betogers ons op willen wijzen.