Zoeken naar 25.000 cursisten

Een fusie is geen sinecure. Een opgelegde fusie in een sector die het woord vreemd is, is knokken. “Maar ik wist waaraan ik begon en we zijn er nu klaar voor.” Helga D’hanis van het opleidingscentrum Syntra AB is nog steeds strijdlustig.

H elga D’hanis (49) heeft een titel die bijna even lang is als haar vijf pagina’s tellende curriculum vitae: directeur afgevaardigd beheerder Syntra Antwerpen-Vlaams Brabant (kortweg Syntra AB). Syntra is de naam van de vroegere Centra voor Middenstandsopleiding ( CMO) en biedt de opleidingen aan van het Vlaams Instituut voor Zelfstandig Ondernemen ( Vizo). Het Vizo zelf wordt binnenkort omgedoopt tot Syntra-Vlaanderen.

Twee jaar geleden besloot Vlaams minister van Innovatie Dirk Van Mechelen ( VLD) te sleutelen aan de organisatiewijze van de toenmalige 22 CMO’s. “Ik begrijp dat de minister aandrong op een schaalvergroting,” geeft D’hanis toe, die in die tijd de enige vrouwelijke CMO-directeur van Antwerpen was. “Maar samen met de beslissing om te reorganiseren besloot de minister ook een nieuw financieringssysteem in te voeren. Vroeger was de toelage afhankelijk van het aantal cursussen, nu van het aantal deelnemers. Twee zulke omschakelingen in hetzelfde jaar was niet eenvoudig.”

De 22 Vlaamse CMO’s werden samengebracht in vier autonome, regionale Syntra-opleidingscentra (Brussel, Antwerpen-Vlaams Brabant, Midden-Vlaanderen en Limburg). Syntra AB huisvest tachtig stafmedewerkers, 1500 voltijdse en deeltijdse docenten, biedt 120.000 uren vorming aan en streeft naar meer dan 25.000 cursisten.

D’hanis, een licentiate in de rechten, heeft zowel ervaring in de socio-profitsector als in het lesgeven en leidinggeven. Ze noemt zichzelf graag een pionier. Haar carrière startte ze als medeoprichtster van een gezinsplaatsingsdienst voor gehandicapte en karaktergestoorde jongeren. Een vreemde keuze? “Ach nee,” lacht D’hanis. “Rechten ben ik gaan studeren uit een soort van idealisme. Maar na mijn studies had ik door dat recht kan gebruikt worden om zowel wit als zwart te bewijzen. Recht staat niet gelijk aan rechtvaardigheid.”

Voor D’hanis zijn socio-profit en economie geen tegenstrijdige termen. Haar eerste jaar bij Syntra bestempelt ze als boeiend maar vermoeiend. “De herstructurering is nog niet voorbij. We zijn volop bezig een nieuwe organisatiestructuur uit te tekenen. De tweede sinds de fusie. Lesgevers zullen in clusters gaan werken en directieleden worden verantwoordelijk voor afgelijnde actiedomeinen. Tot nu toe waren de verantwoordelijkheden veel minder afgebakend.”

De moeder van drie kinderen bemachtigde haar functie na een onafhankelijke selectieprocedure. “Ik ben niet gefrustreerd maar ook niet te beschaamd om te zeggen dat vrouwen van mijn generatie zich nog steeds meer moeten bewijzen dan mannen,” aldus D’hanis. “Natuurlijk zijn mannen en vrouwen anders. Spijtig is alleen dat in het leidinggeven de norm nog altijd de mannelijke attitude is.”

Voor D’hanis is het belangrijk dat haar job geen routine wordt, maar “daar zijn de uitdagingen hier nog te groot voor. Mijn droom? Nu de kinderen oud genoeg zijn, durf ik ook wel eens te denken aan buitenlandse projecten.”

A.G.

“Spijtig dat in het leidinggeven de norm nog altijd de mannelijke attitude is.”