Wel klassiek, niet conventioneel

Henri Meiresonne, topman van VABûVTB, is een complex man. Zijn passie voor klassieke muziek is zo hevig, dat hij in de zakenwereld soms scheef wordt bekeken. Zelf ziet hij alleen maar voordelen. Klassieke muziek scherpt het vermogen tot abstract denken. Handig voor een bedrijfsleider. Omgekeerd gebruikt hij zijn managementcapaciteiten om zijn hobby goed te beheren. We zeiden het al: een complex man.

De schaarse vrije tijd van Henri Meiresonne wordt vrijwel geheel opgesoupeerd door zijn passie voor klassieke muziek. En daarbij blijft het niet bij luisteren alleen. Toen hij in 1986 zijn grijs gedraaide platencollectie wou vervangen door cd’s, rijpte bij Meiresonne namelijk het idee om rond zijn muziekverzameling ook allerlei notities en commentaren te vergaren.

Bovendien vroegen vrienden _ meestal muzikale leken _ hem als connaiseur een lijst op te maken van het klassieke canon: de absolute topwerken die in geen geval in hun cd-rek mochten ontbreken.

Zoals het cliché dat wil, kwam van het één het ander. Het resultaat van Meiresonnes uit de hand gelopen tijdverdrijf verscheen in 1995 in boekvorm bij uitgeverij Lannoo: Lexicon van de Romantische en Moderne Muziek. In dit uitgebreide naslagwerk worden meer dan 5000 klassieke stukken, van Mozart tot Schönberg, op een beknopte en toegankelijke manier beschreven, netjes gecatalogiseerd per genre en gequoteerd volgens artistieke kwaliteit en historisch belang. “Ik wilde zo’n boek altijd al hebben, maar blijkbaar bestond het gewoon niet. Ik heb het dan maar zelf geschreven.”

Hoewel hij nauwelijks enige muzikale opleiding genoten heeft _ “Vroeger speelde ik wat onbeholpen piano” _ werd het boek op unaniem lovende kritieken onthaald. Bovendien uit kringen waarvan mag worden verondersteld dat ze er een deskundige mening op nahouden. Zo bestempelde Rudolf Werthen, dirigent van het wereldvermaarde I Fiamminghi, Meiresonnes hobbyproject onomwonden als “een standaardwerk”. Ook Jan Briers senior, inspirator en voormalig organisator van het Festival van Vlaanderen, bleek behoorlijk onder de indruk. Hij niet alleen overigens. De hele oplage is al enige tijd uitverkocht. Behalve bij Meiresonne zelf, die de laatste honderd exemplaren opkocht, is het boek dan ook haast nergens meer te vinden. Tenzij u er natuurlijk een bibliotheekkaart op nahoudt.