Weg is de Californische droom

De bevolking in de staat Californië gaat achteruit. Dat ligt vooral het vertrek van migranten naar andere delen van de Verenigde Staten.
De romanschrijver Wallace Stegner noemde Californië ooit “Amerika, maar dan meer”. Volgens bevolkingsschattingen is de staat nog altijd Amerika, maar iets minder. De bevolking is in 2021 gedaald tot 39,2 miljoen. Dat is 400.000 minder dan in 2020 (zie grafiek). Dat komt vooral door emigratie. Grote steden zijn het hardst getroffen. De bevolking van Los Angeles County is de afgelopen vier jaar gedaald.
Zelfs als de achteruitgang niet erger zou zijn dan gemiddeld – de nationale demografische tendensen vertragen ook – dan nog lijkt ze erger in een staat waar, zoals de gouverneur ooit zei, “de toekomst eerst gebeurt”. In feite is de demografie van Californië slechter dan gemiddeld. Het vruchtbaarheidscijfer van de staat (een schatting van het aantal kinderen dat vrouwen in hun leven zullen baren) is gedaald van 2,2 in 2006 tot 1,5 in 2020. Dat is meer dan in heel Amerika, waar de daling van 2,1 naar 1,6 ging. De demograaf van de staat, Walter Schwarm, suggereert dat de vruchtbaarheid deels is gedaald door het grotere aandeel buitenlandse immigranten uit Zuid-Korea, Japan en China. Oost-Aziaten hebben hun lage vruchtbaarheid meegebracht.

Migrantenmagneet af
Californië is nog altijd jong, maar minder jong. De mediaanleeftijd van de staat is 37,3 jaar. Dat is anderhalf jaar onder het nationale gemiddelde. In 2010 maakten 65-plussers 11 procent van de bevolking uit, maar in 2030 zullen ze bijna zijn verdubbeld tot 19 procent.
Californië is ook niet langer de migrantenmagneet die het ooit was. Tussen 2000 en 2020 is het ongeveer 3 miljoen mensen verloren aan andere delen van het land. Droogte, bosbranden en relatief slechte scholen hebben allemaal een rol gespeeld in de exodus, maar allesoverheersend zijn de kosten van huisvesting. In 2019 waren de mediane huizenprijzen in Californië 184 procent hoger dan die in Texas.
Als gevolg daarvan heeft Californië een deel van zijn diversiteit verloren: het gevoel dat het een plaats is waar mensen uit heel Amerika komen om het goed te hebben. In etnisch opzicht is er niet veel veranderd: 27 procent van de Californiërs is in het buitenland geboren, het hoogste percentage in Amerika en twee keer zo hoog als het nationale percentage. Het is een van de enige twee staten – met New Mexico – waar meer latino’s (39%) dan witte mensen (37%) wonen. Desondanks is de staat op een andere manier minder een smeltkroes: voor 2000 was slechts 40 procent van de 25- tot 34-jarigen in de staat geboren, aldus Myers. Nu is dat 60 procent.
De migratie naar de staat is de afgelopen tien jaar stabiel gebleven, het aantal migranten dat de staat verlaat, is veranderd. Californië blijft hetzelfde aandeel buitenlandse immigranten aantrekken, ruwweg een kwart, ook al is het totaal gedaald. En volgens de onderzoeksgroep Public Policy Institute of California verhuisden in de jaren 2010 meer afgestudeerden naar de staat dan er vertrokken, op een moment dat mensen met alleen een middelbareschoolopleiding uitstroomden. De nieuwkomers waren over het algemeen ook rijker.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier