Piet Vandekerckhove

Op de drukke en lelijke Brusselsesteenweg tussen Gent en Melle ligt, verstopt achter een tiental hoge bomen, één van de mooiste panden die deze kilometerslange lintbebouwing rijk is. Dit grote herenhuis in Franse stijl is sinds twee jaar het hoofdkwartier van het reclamebureau Vandekerckhove-Devos.

Vroeger huisde Vandekerckhove-Devos in een barok gebouw, hartje Gent. Maar toen dat pand op het vlak van infrastructuur niet langer aan de behoeften kon beantwoorden, en het mobiliteitsplan van de Oost-Vlaamse hoofdstad voor tijdrovende parkeerproblemen begon te zorgen, besloot het creatieve gezelschap de biezen te pakken en naar betere, iets verder gelegen oorden te trekken. Piet Vandekerckhove: “We – en als ik we zeg, bedoel ik Michel Devos en ikzelf – zijn op dit mooie herenhuis in Melle gestuit en hebben het pand helemaal gerenoveerd. En omdat we vinden dat jonge Belgische architecten nooit voldoende gestimuleerd kunnen worden, hebben we voor een van die nieuwe talenten gekozen. Glenn Sestig is de man die de verbouwingen heeft doorgevoerd. In nauwe samenwerking met ons, uiteraard. We hebben hem zeer duidelijke briefings gegeven, hij heeft met onze medewerkers gepraat, uitgezocht hoe dit bedrijf werkt, wie met wie in verband staat, geluisterd naar de fotograaf, naar de vormgevers, copywriters en ga zo maar voort. Een architect moet zijn klant kennen.”

En zijn klant, dat was in dit geval niet Piet Vandekerckhove met partner Michel Devos. “Neen, dat waren al onze medewerkers. Want zij werken hier. En zij moeten zich hier prettig en goed voelen. Wij wilden in elk geval een kantoor dat met zijn tijd meegaat. Een bedrijfsgebouw waarin de minimale gedachte weerspiegeld wordt. Een pand dat discreet maar duidelijk onze filosofie uitstraalt; namelijk dat minder meer is.”

” Less is more; daar geloven we zeer sterk in. Maar het minimalisme in de architectuur moest toch ook aansluiten bij de Bourgondische mentaliteit van ons Belgen. Wij wilden geen trucje. Het minimalisme moest functioneel zijn, leefbaar en echt. Binnen deze gedachtegang hebben we Sestig vrijwel carte blanche gegeven. Want ook dat is één van onze overtuigingen. Dat compromissen zoveel mogelijk vermeden moeten worden. Elk compromis betekent een afzwakking van het oorspronkelijke idee.”

Zwart, grijs en een zandkleurige bruintint geven in het bedrijfspand de toon aan. Op elke verdieping zijn de structuur en indeling dezelfde en overal lopen parallellen. De oorspronkelijke binnenmuren van het gebouw werden overal vervangen door lange, hoge zwarte wanden die bij nader inzien strakke, tweezijdige kastdeuren blijken te zijn. Ook de kamerdeuren bestaan uit dezelfde zwarte panelen. Bij Vandekerckhove staat de deur trouwens altijd open. “Ons bedrijf heeft een horizontale structuur. Iedereen moet creatief zijn. En iedereen kan oplossingen aandragen.”

De V van Victory

De muur van de traphal is felrood; in de vergaderruimte domineert goudgeel. Op het bureaublad van Vandekerckhove liggen, links van het computerscherm, enkele keurige stapeltjes papier en een felgele memoblok.

“Als je een paar jaar geleden bij me binnengestapt was, had je iets totaal anders gezien. Sinds we in dit gebouw werken, probeer ik de clean-desktheorie na te leven. Een overzichtelijk en vrijwel leeg werkblad geeft me een goed gevoel. In ons pand in het centrum van Gent was alles barok. Alles puilde uit. Tot en met de prullenmand. Maar ook dat had iets aangenaams. Eigenlijk kan ik me – op professioneel vlak althans – in verschillende stijlen thuis voelen. Als die stijl maar consequent nageleefd wordt. Barok is barok. En minimalisme moet leefbaar, warm en realistisch zijn. Bedrijven roepen steeds meer onze hulp in om een huisstijl te zoeken die aansluit bij wie ze zijn. Je kantoor vertelt wie je bent, hoe je werkt, welke waarden je naleeft, waar het perfectionisme al dan niet schuilt en noem maar op. Vandaag is een kantoor meer dan ooit een visitekaartje. En dat kaartje moet goed, gebald en coherent samenvatten waar het om gaat. Zie je die V die achter mijn bureau staat? Het is de V van Victory. De V van Vijfenveertig, het jaar van de bevrijding. Ik heb de letter ooit bij een Gentse verkoper in brocante gekocht. Volgens hem zetten winkeliers zo’n V in hun etalage. Om hun herwonnen Vrijheid te vieren. Maar ik heb de V om allerhande redenen gekocht. Ik heet Vandekerckhove, ben in Vijfenveertig geboren en kan me de Vreugde van de bevrijding perfect voorstellen. Maar daarnaast hecht ik veel belang aan Vormgeving en bovendien, en dat is wellicht de sterkste V, denk ik dat het Verhaal van de mens met de jaren belangrijker zal worden. Een Verhaal zoals dit. Over waarom iemand zijn kantoor niet zus maar zo ingericht heeft.”

MARGOT VANDERSTRAETEN