LIEVER MOORDENAARS DAN DIEVEN

Op 8 januari 2001 organiseert de gevangenis van Leuven, in samenwerking met het lokale atheneum, een nieuwe cursus: public relations en onthaal. De cursisten ontvangen 25 frank per lesuur, als compensatie voor de loonderving (zie hoofdverhaal).

Dit is één van de mogelijkheden waarmee de gasten zich voorbereiden op het echte leven. Gevangenisdirecteur Guido Verschueren: “Geen enkele gevangene zit hier voor de fun. Maar we kunnen hem wel helpen zijn tijd nuttig te gebruiken. In andere gevangenissen, waar men korter verblijft dan hier, zijn cursussen vaak een vorm van vrijetijdsbesteding. Men wil de sleur verdrijven, wat ook de inhoud van zo’n cursus is. Mensen die echter tot tien jaar vastzitten, hebben genoeg tijd om zo’n vormingsproces aan te vatten en te voltooien.”

Sommige gedetineerden studeren in de gevangenis en bereiden zich voor op een examen voor de middenjury. Anderen schrijven zich in aan de open universtiteit en behalen een licentie cultuurwetenschappen of rechten. Behoorlijke interesse is er ook voor de Unizo-informatiesessies boekhouden en fiscaliteit voor kandidaat-zelfstandigen. De cursus informatica, die wordt gegeven door een professionele consultant (eigenlijk werkt ze pro deo), was de voorbije jaren enorm populair. Tientallen gedetineerden haalden een diploma, en hebben nu Word, Excel en andere systemen onder de knie.

Gevangenen mogen in de maanden voor hun vrijlating ook een overplaatsing vragen naar de gevangenis in Hoogstraten, waar ze een beroepsopleiding kunnen volgen in samenwerking met de Vlaamse Dienst voor Arbeidsbemiddeling en Beroepsopleiding (VDAB). Als ze de gevangenispoort achter zich dichtslaan, hebben ze dan toch een attest van metser of lasser.

Verschueren: “Belangrijk is de cursus Op vrije voeten. Die geven we aan gevangenen die binnenkort worden vrijgelaten. Ze kunnen zich op die manier weer integreren in de burgermaatschappij. Anders lopen we het risico ze terug te zien binnen een paar jaar.”

Die cursus geeft de gedetineerde gedetailleerde info over het werkloosheidsstatuut, de woning- en de jobmarkt, maar leert hem ook hoe hij een ei moet bakken. Via een praktische, met video-opnames ondersteunde training krijgt hij voeling met de verschillende fases van een aanwervingsprocedure (ingaan op een advertentie of niet?, schrijven, telefoneren, sollicitatiegesprek).

“Een heet hangijzer is het hiaat van tien jaar op het cv,” aldus Verschueren. “We raden aan de gevangenisstraf slechts ter sprake te brengen tijdens het eerste gesprek met de patron.”

De reactie van de werkgever varieert van een botte afwijzing tot een medelevend gesprek, maar Verschueren stelt vast: “De krapte op de arbeidsmarkt maakt elke potentiële werknemer interessant. De meeste werkgevers vegen de spons over het verleden. Zeker voor mensen die vast zaten voor moord. Dieven en oplichters liggen minder goed in de arbeidsmarkt.”

Vooral interimkantoren blijken de ideale schakel tussen gevangene en arbeidsmarkt. Een onderneming als Gregg Interim bezoekt de gevangenen zelf achter de tralies met een verhaal over de in and outs van de sector. En sommige bedrijven richten zich ook specifiek op ex-gedetineerden. Verschueren: “Ik ken een stellingenbouwer die op de hoogte wil blijven van alle kandidaat-werknemers die Leuven verlaten.”

Verschueren heeft geen statistieken over het nut van al die cursussen. “Toch weet ik dat de mensen van Leuven sneller op hun pootjes terechtkomen. Dit heeft ook te maken met de voorbereiding, maar vooral met het feit dat veel gevangenen een moord op hun geweten hebben. Zo’n daad plegen de meeste mensen geen twee keer in hun leven.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content