LAGE KOSTEN, LAAG RENDEMENT

Zijn de consumenten bereid een meerprijs te betalen voor minder milieuvervuiling en meer autonomie van fossiele brandstoffen? Dat is de hamvraag. Ja, antwoordde de Ampere-commissie in 2000. Ze adviseerde de Belgische overheid 1500 megawatt windturbines te plaatsen, al was het maar om werk te maken van de Europese verplichting om tegen 2010 over 6 % alternatieve energiebronnen te beschikken.

Filip Martens, directeur van C-Power: “Bovendien levert deze maatregel ons een pak ervaring en knowhow op in een groeiende industrie. Vandaag staat Denemarken met 40.000 werknemers op een totaal van amper zes miljoen inwoners aan de top van de windindustrie wereldwijd. Omdat het een relatief nieuwe sector betreft, ligt forse vooruitgang op technologisch vlak nog in het verschiet. In één decennium tijd verwachten we een rendementsverbetering van meer dan 40 %. Volgens een studie van The Belgian Science Policy zullen de kosten voor windenergie dalen tot 36 à 54 euro per megawattuur in 2015, terwijl fossiele brandstoffen steeds duurder worden. Vandaag bedraagt de olieprijs al meer dan 60 dollar per vat. Op het vlak van hernieuwbare energie heeft Vlaanderen een traditie hoog te houden. Twintig jaar geleden was Turbowinds uit Overijse met het eerste windmolenpark in Zeebrugge nog een internationale marktleider.”

De meerkost voor groene stroom wordt ook ‘onrendabele top’ genoemd. “Dat is een rare term om de minimumprijs te berekenen, die nodig is om alternatieve energiebronnen aantrekkelijk te maken voor investeerders,” verduidelijkt Mark Draeck van de Afdeling Natuurlijke Rijkdommen en Energie van de Vlaamse Gemeenschap. “Het is de bedoeling om het minimum van de steunmechanismen af stemmen op die onrendabele toppen.”

Uit een studie van de Vlaamse Instelling voor Technologisch Onderzoek (Vito) blijkt nu dat windenergie op land een onrendabele top heeft van 100 à 110 euro per megawattuur. Windenergie op zee heeft een inkomen van 93 euro per megawattuur nodig om rendabel te worden, biomassa slechts 68 euro per megawattuur. Verbranding van stortgas daarentegen kan zelfs een belasting verdragen. Wind op land heeft lagere investeringskosten, maar het rendement is ook lager. Een windmolen op land benut slechts 25 % van het opgestelde vermogen, tegenover 40 % op zee. De investeringskosten op zee liggen vooral hoger omdat de stroom via een dure hoogspanningskabel aan land moet raken. Filip Martens: “Een kwart van onze investering, die 550 miljoen euro bedraagt, gaat op aan het leggen van hoogspanningskabels tussen de molens en de kust. Elia betaalt de verdere verbinding over land voor een maximum van 25 miljoen euro en verrekent die kosten in haar tarieven.”