De mythe van Augusta National
De Masters is voor de golfsport wat Wimbledon is voor het tennis. Een monument, gespeeld in een mythisch oord. De golfbaan van de Augusta National is uniek: van een fascinerende, natuurlijke schoonheid, en tegelijk zeer moeilijk. Sinds ze aan het begin van de jaren dertig werd aangelegd op initiatief van Bobby Jones, heeft de championship course in de Amerikaanse staat Georgia al verscheidene aanpassingen ondergaan. Zo zijn heel wat holes langer geworden. Maar het parcours heeft nooit zijn ziel ingeleverd. “Voor een goede score moet je er op iedere hole de perfecte slag kunnen slaan”, zei Bobby Jones ooit zelf. Dat geldt ook nu nog. “De fairways lopen heel vaak schuin af”, zegt Jérôme Theunis, de coach van Thomas Pieters. “Je moet als speler dus zelf een traject voor de bal verzinnen, en de slag die daarbij hoort. Kracht is niet de belangrijkste troef. Je moet vooral heel technisch en tactisch spelen.”
Dankzij de technologische ontwikkeling van het materiaal en de ballen zijn de topspelers het de jongste jaren gewoon geworden constant baanrecords te verbreken. Niet zelden pakken ze zelfs par 4-greens aan met hun driver. Maar op de Augusta National, met die intelligent geplaatste doglegs, lukt dat niet. Het parcours blijft relevant dankzij de glooiende fairways afgebakend met eeuwenoude bomen, een slingerend en heuvelachtig terrein, subtiel geplaatste bunkers, waterhindernissen en kleine stroompjes op strategische plaatsen. Maar vooral zijn er razendsnelle greens, glad als marmer en daardoor moeilijk in te schatten. Overal zijn er valkuilen, niet zelden onzichtbaar. Op de Augusta National is niets eenvoudig. Zelfs een kaart in par is al een kleine krachttoer. “Augusta is ongemeen veeleisend”, vervolgt Jérôme Theunis. “Ieder foutje wordt er afgestraft. Het is een parcours voor geduldige, ervaren en creatieve spelers.”
De erelijst oogt als het grote geschiedenisboek van de golfsport. Alle beste spelers ter wereld droegen het legendarische groene jasje dat de winnaar mag aantrekken: van Jack Nicklaus (recordhouder met zes zeges) tot Tiger Woods (vijf ), maar ook Arnold Palmer, Gary Player en Tom Watson, Severiano Ballesteros, Bernhard Langer en Nick Faldo. Meer recentelijk zetten ook spelers als Bubba Watson, Jordan Spieth, Sergio Garcia en Patrick Reed hun naam op de erelijst.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier