De beurs wenkt

Het IT-bedrijf Arinso wil einde maart naar de Beurs van Brussel. Arinso is nu al flink groter dan Real Software was bij zijn beursintroductie. De beursgang moet de groei versnellen. 2,2 miljard frank omzet, aanwezigheid in tien landen… Het klinkt mooi, maar oprichter Jos Sluys wil het nog mooier.

Een werknemer van het Gemeentekrediet die een snipperdag wil nemen, vult geen papieren meer in die hij indient bij de administratie. Nee, hij start internet op zijn computer, registreert zijn vakantieaanvraag en de rest verloopt automatisch.

Een werknemer van Exxon wil een opleiding volgen. Hij gaat op internet en tikt de gewenste cursus aan. Hij wordt meteen ingedeeld bij een groep, de trainer wordt verwittigd, de zaal wordt gereserveerd.

En straks zal de werknemer zelf zijn loonpakket samenstellen op internet: deze maand wat meer loon, volgende maand een grotere pensioenbijdrage, de maand daarop een lening van het bedrijf. Het cafetariamodel ten top gedreven. Toekomstmuziek, maar in de VS worden de eerste tonen ervan al gespeeld.

Het zijn drie voorbeelden van wat in het jargon e-HR heet: human resources via internet. Elke werknemer krijgt een eigen scherm waarop hij alles kan vinden wat hem aanbelangt (zie foto op blz. 50). De werkgever beschikt via zo’n systeem over alle mogelijke informatie over de werknemers. In computertermen gaat het hier om de HR-module van geïntegreerde bedrijfssystemen, zoals onder meer SAP of Oracle die maakt. En zoals Real Software of Arinso die installeert en ondersteunt. In tegenstelling tot Real Software dat ruimer werkt, heeft Arinso zich gespecialiseerd in die HR-module van SAP, Oracle en het Spaanse Meta4 (dat vooral in Latijns-Amerika populair is). Arinso werkt steeds vaker met een vaste prijs, termijn en een resultaatverbintenis.

Geïntegreerde beheerssystemen bestaan uit verschillende modules, de human-resourcesmodule is het jongste broertje. Maar met rasse schreden wordt deze belangrijk. Steeds meer begrijpen moderne bedrijven dat de werknemer cruciaal is. En als je voor die werknemers wat wil doen, moet je gestructureerd tewerk gaan en dan is informatietechnologie onvermijdelijk.

Arinso groeit

ontzettend hard. Het bedrijf werd in 1994 als Argus Integrated Solutions opgericht door Jos Sluys en Geert Truyts. In 1997 bedroeg de netto-omzet (zonder gefactureerde onkosten) 436 miljoen frank, in 1998 1,16 miljard (+167%) en in 1999 2,22 miljard frank (+91%). Merkwaardig genoeg bleef de winst voor belastingen procentueel op peil: 92 miljoen frank in 1997, 256 miljoen in 1998, en een geschatte 480 miljoen in 1999, of telkens tussen de 21 en 22% van de omzet. Wereldwijd telt Arinso 600 werknemers.

“We groeien omdat we goed zijn, maar natuurlijk ook omdat de vraag groot is,” zegt Jos Sluys. Volgens marktonderzoeker Gartner Group zal de ERP-markt jaarlijks gemiddeld 31% groeien naar 97 miljard dollar in 2003. Outsourcing van businessprocessen en de dienstenmarkt daarrond zou volgens het onderzoeksbureau Forrester Research tussen 1999 en 2003 jaarlijks met 87% groeien naar 11,3 miljard dollar.

Maar de meest forse stijging komt van het HR-segment: van 91 miljoen dollar in 1999 naar 911 miljoen dollar in 2003. Parallel wordt de human resources-directeur in het bedrijf steeds belangrijker. “Wij profiteren daar maximaal van omdat we een uitgesproken focus hebben: wij willen de beste zijn in HR, terwijl een Real Software een zeer brede activiteitenwaaier heeft. Zij ontwikkelen ook producten, wij niet, 95% van onze omzet komt uit consulting.”

De klanten

voor geïntegreerde beheerssystemen (ERP) zijn meestal grote multinationale bedrijven. Hoewel nu ook de markt van de middelgrote bedrijven openvalt. “Die bedrijven kunnen op huurbasis via portalen op het net gebruik maken van onze HR-systemen. We gaan naar een pay per use,” zegt Christophe De Wit, managing director van Arinso België. In België wordt een partnership voorbereid met een sociaal secretariaat. Op die manier kan Arinso middelgrote ondernemingen overtuigen dat het de nodige legale kennis in huis heeft om een payrollsysteem te onderhouden.

Maar het grootste deel van de omzet zal blijven komen van grote bedrijven. En dus is Arinso ook verplicht om zelf een global player te worden. Het is nu al in tien landen aanwezig (zie kader: Eerst op de markt). Dit jaar staan Mexico, Brazilië en Duitsland op het programma. En Asia-Pacific in de nabije toekomst. Maar dat kost geld. Net als de verbreding naar e-HR. Arinso werkte tot nu toe hoofdzakelijk als dienstenleverancier op consultancybasis. Maar de evolutie naar e-HR vergt heel wat eigen investeringen. En de middelen voor die tweeledige uitbreiding (geografisch en in producten) zijn er niet. Tot nu toe is Arinso steeds gegroeid door autofinanciering. Dividenden werden nooit uitgekeerd.

Vandaar dat Arinso naar de beurs wil gaan. Wel zullen bij de beursgang maar een deel nieuwe aandelen worden uitgeschreven, het andere deel zijn bestaande. Met andere woorden, het management passeert ook aan de kassa.

In 1999 werd die beursgang voorbereid door een consolidatie van de groep in een holding: Arinso ( Argus Integrated Solutions). De holding is voor 100% eigendom van een twintigtal managers. Oprichter Jos Sluys heeft 77% in handen. Medeoprichter Geert Truyts heeft 5,4%; hij is de pay-rollexpert van het bedrijf maar verkoos geen leidinggevende rol te vervullen.

De exacte cijfers

van de beursgang – die door Fortis wordt begeleid – worden pas op 16 maart vrijgegeven. Projecties over toekomstige omzet zullen niet in het dossier zitten. “We mikken ook op beleggers in de VS en Canada en daar is men zeer kritisch over toekomstige verwachtingen,” zegt Luc Osselaer, communication manager van Arinso.

De Arinso-top is discreet en wil het niet met zoveel woorden gezegd hebben, maar de Beurs van Brussel is maar een opstapje naar andere noteringen. “We zijn nu te klein in de VS voor Nasdaq, bovendien moet het snel gaan,” verklaart Luc Osselaer. “Toch wordt het geen kleine introductie, want we zijn nu al groter dan onze collega’s Bureau Van Dijk en Real Software bij hun introductie,” sluit Jos Sluys aan. “En we zijn ook veel internationaler. Real Software was bij de beursintroductie een Belgische speler, Bureau Van Dijk opereert alleen in België en Frankrijk. Wij zijn geen Belgisch bedrijf, we hebben toevallig onze zetel in Brussel en zijn gesticht door Vlamingen.”

Die internationale roeping wil Sluys ook duidelijk maken met de nieuwe samenstelling van zijn raad van bestuur. Vorige week donderdag werden er drie non-executives bijgehaald. Voorzitter van de raad van bestuur wordt de Brit Sir Alcon Charles Copisarow (79), een man met een prachtige staat van dienst bij onder meer McKinsey en Ernst & Young. De andere twee zijn ook zwaargewichten: de Amerikaan Joseph McCarthy (50), ex-bestuurslid van de verzekeringsgroep Marsh Inc., en de Fransman Gérard Thulliez (56), ex-senior partner McKinsey (wereldwijd) en nu begeleider en financier van start-ups.

Met (de helft van) het opgehaalde geld – hoeveel blijft voorlopig een goed bewaard geheim – zal Arinso meer overnames doen. Tot nu toe werd in alle landen van nul gestart met een eigen organisatie. Dat kon omdat Arinso is gestart in de beginjaren van de ERP-hype. Nu ERP meer gesetteld is, moet die aanpak veranderen. En worden overnames belangrijker. Vorig jaar werd in Italië een eerste overname gedaan ( Systech, een content provider in afstandsleren). Maar dit jaar zullen er meer volgen. Er worden volop dossiers onderzocht.

Het behouden

van het personeel is net als bij andere IT-bedrijven een hele uitdaging. “Een gemiddelde Arinso-medewerker krijgt een paar aanbiedingen per maand,” zegt Jos Sluys. “Hoe moet je die mensen houden? Door een competitieve remuneratie, een stock-optieplan, een internationaal perspectief van groei.” En vooral een bedrijf hebben waar het leuk werken is. “Er is hier geen hiërarchie en er is een grote vrijheid,” zegt Christophe De Wit. “Dit is een soort campus, ‘s avonds en in het weekend werken hier ook mensen. Wie naar het buitenland wil, krijgt alle steun. Men kan ontzettend snel leren.”

De beursgang zal het leven van Arinso veranderen. “Ja, maar we gaan dat rationeel en pragmatisch aanpakken,” zegt Jos Sluys. “Ik ga niet leven voor journalisten en analisten. De fundamentele waarde van een bedrijf steunt op economische factoren. Een Londense analist kijkt naar cijfers, mensen, acquisities. Ik word geen Rudy Hageman 2.” Sluys is inderdaad niet de extraverte manager die Hageman en zeker Rob Heyvaert ( Capco) is. Een foto op zijn motor slaat hij af. “Mijn grootste hobby is basketbal spelen,” verspreekt hij zich. Maar hij herstelt zich onmiddellijk: “Ik zeg je niet bij welke ploeg.” Jos Sluys is wel een sluwe entrepreneur, maar dan een met weinig externe uitstraling, een “grijze muis” zeggen sommigen. Hij doet zijn ding en doet dat goed. Maar laat hem alsjeblief met rust.

bruno leijnse guido muelenaer