Fiscus kijkt steeds meer bankrekeningen in

De fiscus stapt steeds meer naar de bank om inzage te krijgen in de rekeningen van de belastingplichtige. Het aantal bankonderzoeken van de klassieke controlediensten stegen van 8 in 2011 naar 27 in 2012. Het aantal onderzoeken van de Bijzondere Belastingsinspectie zelfs van 135 naar 652. Telkens gebeurde dat om te controleren of iemand wel zijn inkomsten correct had aangegeven. De cijfers staan in het jaarverslag van de Federale Overheidsdienst Financiën.

De stijging is onder meer het gevolg van een wetswijziging half 2011. Toen werden de mogelijkheden van bankonderzoeken uitgebreid. Tot dan was een bankonderzoek alleen mogelijk indien de fiscus concrete aanwijzingen van belastingontduiking had. Sindsdien kan het ook bij vermoedens op basis van tekenen en indiciën. Leeft iemand in luxe, terwijl hij dat volgens zijn aangifte niet zou kunnen, dan heeft de fiscus het recht de bankrekeningen uit te vlooien. Toch mag de fiscus niet zomaar naar de bank stappen. Hij moet de belastingplichtige eerst de kans geven zelf openheid te verstrekken met de uitdrukkelijke melding dat anders het bankgeheim wordt opgeheven. Hij krijgt daarvoor een maand. Levert dit geen afdoend antwoord, dan moet de gewestelijke directeur van de fiscus toestemming geven voor het bankonderzoek en moet dit onderzoek worden uitgevoerd door iemand die minstens de graad van inspecteur heeft. Naast de verruiming van de wetgeving speelt ook het toenemend aantal gegevens dat de Belgische fiscus van zijn buitenlandse collega’s krijgt een rol in de stijging van het aantal bankonderzoeken. (Belga)