Een en al emotie

Hij past niet meer in het huidige autolandschap, deze Golf GTi. De auto is als product iets heel rationeels geworden. Hij moet zo efficiënt en zo milieuvriendelijk mogelijk zijn. Hij wordt dus bij voorkeur aangedreven door een elektrische motor. Wat komt een auto met 245 paarden, een acceleratie van 0 naar 100 kilometer per uur in 6,3 seconden, een topsnelheid die begrensd is op 250 kilometer per uur (intrinsiek kan deze machine sneller) en een emissie van 167 gram CO2 per kilometer hier dan doen? Het antwoord is eenvoudig: voor de consument blijft autorijden een kwestie van emotie. En een auto zoals de Golf GTi is een en al emotie. Hij blijft de zinnen prikkelen van veel consumenten voor wie die vier wielen veel meer zijn dan een toestel dat mobiliteit aanreikt. Daarom blijft Volkswagen de pijlsnelle versie van de Golf ook verkopen in deze rationele tijden, waarin de Duitse constructeur om de haverklap door de propagandaluidspreker omroept dat hij mikt op een toekomst met alleen maar elektrische auto’s.

De GTi is niet alleen emotie op wielen, hij is ook een begrip in de autowereld: de eerste generatie werd 45 jaar geleden gelanceerd en introduceerde de klasse van de snelle, sportieve, compacte auto met voorwielaandrijving. Het model begon als een nevenproject van een paar gepassioneerde ingenieurs van het huis, die veel moeite hadden om de directie ervan te overtuigen het model te bouwen. Ze kregen uiteindelijk toestemming om er vijfduizend van te maken. De Golf GTi werd meteen zo’n groot succes dat er van de eerste generatie net geen half miljoen werden gebouwd.

Ondertussen zijn we toe aan de achtste generatie, die uiteraard een geheel andere auto is dan de eerste (lees: hij biedt vooral meer comfort), maar nog altijd veel passie losweekt bij de autoliefhebber. Die autoliefhebber heeft het nooit over de ‘VW Golf GTi’, maar gewoon over ‘de GTi’. Want hoewel later nogal wat merken die drie letters ook weleens durfden te gebruiken, is de naam GTi altijd synoniem gebleven met deze auto.