De triomfantelijke terugkeer van de obligatiefondsen

Obligatierendementen staan op hun hoogste punt sinds meer dan tien jaar. De piek van de beleidsrente van de grote centrale banken is historisch gezien ook een goed instapmoment voor obligaties. Er zijn fondsen genoeg waarmee beleggers kunnen inspelen op dat veelbelovende thema voor 2024.

2023 was een rustiger jaar voor de obligatiemarkt, met westerse centrale banken die hun monetaire verkrapping geleidelijk terugschroefden naarmate de inflatiecijfers matigden. Obligaties bieden momenteel aantrekkelijke vooruitzichten, op voorwaarde dat centrale banken het status quo handhaven of zelfs de rente verlagen.

Kevin Thozet van Carmignac vindt dat “het risico op high yield (rommelobligaties, nvdr) niet zo groot is als sommige beleggers vrezen”. “De nominale rente daarop ligt nu op 7 procent en beschermt tegen een aanzienlijke verslechtering van de omstandigheden in die markt”, zegt hij. Hij verkiest papier van bedrijven die crisisperiodes kunnen doorstaan en hebben laten zien dat ze kunnen overleven in een omgeving met hoge rentes, zoals financiële instellingen en oliebedrijven.

Didier Borowski van Amundi wijst erop dat schuldpapier van opkomende markten momenteel zeer aantrekkelijk is, zowel staats- als bedrijfsobligaties. “Opkomende landen hebben de inflatiedruk over het algemeen beter onder controle, hun groei is meer solide, ook al vertraagt die, en veel van hen zullen hun monetaire beleid blijven versoepelen. Ze zouden ook moeten profiteren van de verwachte zwakte van de dollar in 2024.”

1. Fondsen met enkel obligaties

Voor beleggers die op zoek zijn naar een blootstelling aan de aantrekkelijkere kenmerken van de obligatiemarkt, zijn er verschillende categorieën fondsen, die de komende kwartalen uit de band kunnen springen. Fondsen in bedrijfsobligaties zijn een eerste optie om een portefeuille mee te diversifiëren. Zo zijn de jongste maanden veel vastrentende fondsen gelanceerd die een rendement van meer dan 4 procent tot 2028 kunnen behalen, door te beleggen in schuld van goede kwaliteit.

Een andere optie zijn flexibele obligatiefondsen. Die beleggen in een breed scala aan financiële instrumenten, zoals schuld van opkomende markten, bankschulden, bedrijfsschulden enzovoort. Richard Woolnough, beheerder van het M&G Optimal Income-fonds, ziet redenen genoeg om obligaties in portefeuille te hebben. “Fondsen die flexibel in verschillende types obligaties kunnen beleggen, zijn op dit moment een echte kans voor beleggers, omdat niet alle obligatiebeleggingscategorieën de komende maanden even goed zullen presteren”, zegt hij. Hij houdt van staatsobligaties wegens de afnemende inflatiedruk, met lange looptijden, omdat die zullen profiteren van de komende daling van de langetermijnrendementen. “We neigen ook meer naar kwaliteitsvolle, zogenoemde investment-gradebedrijfsobligaties ten koste van hoogrentende of high-yieldobligaties.”

2. Fondsen met obligaties en aandelen

Flexibele gemengde fondsen zullen ook profiteren van de rugwind voor schuldpapier, meer bepaald conservatieve fondsen zoals DNCA Invest Eurose, Echiquier ARTY SRI of Ethna Sicav – Aktiv. Die moeten een groot deel van hun portefeuille in obligaties beleggen. De afgelopen tien jaar drukte dat hun rendementen. Veel beheerders van gemengde fondsen gaven in die periode de voorkeur aan aandelen wegens de hogere rendementen.

Sinds kort gebeurt het tegenovergestelde, waarbij agressieve fondsen geleidelijk meer beleggen in obligaties, en ook voorzichtige fondsen hebben hun blootstelling aan de aandelenmarkten verminderd.

Baptiste Planchard wijst erop dat de blootstelling aan aandelen zich op een dieptepunt bevindt in de samenstelling van de portefeuille van DNCA Invest Eurose, terwijl die tussen 2016 en 2020 altijd maximaal was. “Het obligatierisico is momenteel laag, met aantrekkelijke rendementen de komende jaren, vooral op kortetermijnkrediet en papier van kwaliteitsemittenten. De obligatieportefeuille vertegenwoordigt momenteel 64 procent van de portefeuille, voornamelijk bedrijfsobligaties, met een voorkeur voor schuld van grote banken, plus 10 procent cash en 2 procent in converteerbare obligaties”, legt hij uit.

Een soortgelijke trend is waar te nemen bij Echiquier ARTY SRI, waar Olivier de Berranger erop wijst dat obligatieportefeuilles met rendementen van 4,5 procent op kwaliteitsvolle en 7 procent op hoogrentende obligaties haalbaar zijn. “Dat is momenteel een echte kans voor beleggers en de strategie die wij hanteren”, zegt hij. Hij denkt dat de Europese Centrale Bank (ECB) waarschijnlijk vrij snel haar beleid zal moeten versoepelen om de economische activiteit niet te verstikken in 2024, een jaar dat gekenmerkt zal worden door belangrijke verkiezingen in Europa. “Onze obligatieblootstelling vertegenwoordigt momenteel 78 procent van ons beheerd vermogen, voornamelijk in Europese bedrijfsobligaties, met een langetermijnblootstelling aan investment-grade-emittenten en een kortetermijnblootstelling aan high-yieldemittenten. We houden vooral van hybride schuldpapier (obligaties die de uitgever meer flexibiliteit geven rond de uitbetaling van de coupons, nvdr). Ze moeten van goede Europese emittenten met een rating van A of BBB komen en rendementen bieden van 6,5 tot 7 procent op een looptijd van vijf jaar voor een zeer laag risico”, zegt hij.

Bij Oddo BHF Asset Management kiezen de beheerders van de Polaris-fondsenreeks voor een gelijkaardige strategie. “We zullen voornamelijk op zoek gaan naar bedrijfsobligaties van hogere kwaliteit”, verduidelijkt Sophie Monnier, asset allocation product specialist. “De blootstelling aan high yield blijft beperkt tot 10 procent van het vermogen.”

Een symbool van de terugkeer van voorzichtige fondsen is dat DNCA Invest Eurose en Ethna Sicav – Aktiv de afgelopen maanden opnieuw vijf sterren hebben gekregen van de fondsenspecialist Morningstar. Luca Pesarini, beheerder bij Ethna, wijst erop dat, nu de belangrijkste rentetarieven de komende kwartalen zullen dalen, hij een voorkeur heeft voor obligatiemarkten. “We gebruiken zelfs derivaten om nog meer blootstelling te nemen aan zowel obligaties als aandelen. Als gevolg daarvan bedraagt onze obligatieblootstelling nu 90 procent, zonder blootstelling aan high-yieldschuld en met een hoge gevoeligheid voor de daling van de Amerikaanse tienjaarsrente”, zegt hij.