Recht van antwoord Electrabel

In uw artikel “Intro” van 28 augustus 2014 beweert u dat de Belgische kerncentrales “geldkoeien” zijn die “minstens 1,5 miljard € winst per jaar bijdragen “daar het stilleggen van Doel 3 en Tihange 2 elke maand 40 miljoen € van de nettowinst afroomt”. Verder stelt U, dat het “vreemd” is dat deze “monsterwinsten” niet terug te vinden zijn in de gepubliceerde bedrijfswinst van 2013 en dat dit eigenlijk komt omdat de “rest van deze nucleaire monsterwinsten rechtsreeks naar GDFSUEZ gaat”. U trekt dan de conclusie dat een nucleaire bijdrage van 550 miljoen € voor 2013 “niks overdreven is in verhouding met de omvang van deze winsten”, des te meer “omdat de centrales in het verleden versneld afgeschreven werden” en zo ook “de consument nu twee keer betaalt”.

Een en ander is totaal uit de lucht gegrepen, onder meer omdat u de misgelopen productiemarge, vermeerderd met eventuele aankoopkosten bij de stilstand van de reactoren Doel 3 et Tihange 2, verwart met bedrijfs- en/of nettowinst van nucleaire productie. Zoals u wellicht weet bestaan de bedrijfskosten van kerncentrales voor het overgrote deel uit vaste kosten, maar die laat u buiten beschouwing. Er dient dan ook niet gespeculeerd te worden waarom “winsten” niet in de boekhouding te vinden zijn; die winsten bestaan namelijk niet. De realiteit is dat sinds de invoering van een verhoogde nucleaire bijdrage eind 2012, de volledige productiemarge van de nucleaire eenheden afgeroomd wordt door de Belgische Staat; in 2013 werd zelfs de volledige bedrijfswinst van alle Belgische activiteiten (niet alleen de nucleaire dus) van Electrabel uitgeveegd door de nucleaire bijdrage en belastingen allerlei.

Bovendien werden de initiële investeringen in kerncentrales niet versneld afgeschreven, maar op een duur van 20 jaar, conform de toepasselijke boekhoudkundige en fiscale wetgeving en zoals goedgekeurd door het toenmalige Controlecomité voor de Elektriciteit en het Gas, de overheidsinstantie die destijds bevoegd was voor de elektriciteits- en gassector. Daar komt bij dat op het einde van de afschrijvingsperiode tariefreducties van jaarlijks 575 miljoen € doorgevoerd werden ten voordele van de Belgische eindverbruikers. Electrabel heeft trouwens de voorbije tien jaar belangrijke investeringen gedaan in haar nucleair park, waardoor het zonder meer fout is om van afgeschreven installaties te spreken.

Gelet of hetgeen voorafgaat, vormt de nucleaire bijdrage een buitensporige last voor Electrabel die de rentabiliteit en levensvatbaarheid van haar Belgische activiteiten in gevaar brengt.

Tot slot, wat betreft de levensduurverlenging van Tihange 1: de eigenaars van Tihange 1 storten aan de Staat een jaarlijkse vergoeding bij wijze van tegenprestatie voor de verlenging van de exploitatieduur van de centrale tot 30 september 2025 en daarnaast wordt aan de eigenaars geen enkel rendement gegarandeerd; zij ondergaan dus het volledige marktrisico. Van een cadeau voor Electrabel of extra winsten waarvoor GDF SUEZ nooit zou betaald hebben, zoals u suggereert, kan dus geen sprake zijn.

Hoogachtend,

Alain Janssens, Adjunct Directeur Generaal, Electrabel NV