Politiek als bijna-doodervaring

Pierre Lano beleeft hectische dagen. Hij heeft niet alleen de mogelijke overname van een deel van Louis De Poortere aan zijn hoofd, ook de politiek eist hem op. “Het is alsof ik dood ben.”

L ano Carpets is, zoals bekend, kandidaat om een deel van het failliete Louis De Poortere over te nemen. Maar dat is maar één van de besognes van topman Pierre Lano. Hij is immers ook federaal VLD-volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Kortrijk-Roeselare-Tielt, en mengt zich nu ook in de gemeentepolitiek. Neemt hij niet te veel hooi op zijn vork? “De combinatie bedrijfsleider-politicus is alleen haalbaar als je er zeven dagen op zeven voor werkt. Het is kwestie van goede afspraken.”

Lano Carpets draaide in 1998 een omzet van 3,4 miljard frank en heeft 600 mensen in dienst. Het administratieve complex en de karpettenproductie (jaarlijks 1 miljoen vierkante meter) liggen in het centrum van Harelbeke. Een beetje verderop, in de industriezone Stasegem-Harelbeke, ligt de productie-eenheid ‘tufting’ (jaarlijks 15 miljoen vierkante meter). De spinnerij (capaciteit: 300 ton/maand) is in het Franse Forceville gevestigd.

De combinatie van zijn jobs zorgt voor enkele beperkingen. “Zo kan ik bijvoorbeeld geen verre reizen maken en kan ik het bedrijf niet zelf vertegenwoordigen in het buitenland. Daarnaast is er ook minder tijd om me in alle facetten van mijn stiel te verdiepen. Ik moet me beperken tot synthetisch denken.”

Lano ziet in dat chronische tijdsgebrek een macabere troef. “Ik zeg altijd: het is alsof ik dood ben. Ik zie dat mijn bedrijf ook zonder mij goed zal functioneren, aangezien het nu al grotendeels zonder mij moet draaien.” Maar de politiek heeft ook minder zwartgallige voordelen. “Je doet er veel mensenkennis op, want je komt in contact met mensen uit alle geledingen van de bevolking die de meest uiteenlopende problemen hebben. Die mensenkennis is nuttig in bedrijfscontacten. Veel industriëlen werken hard, maar leven in een ‘ isolement en or‘.”

Hij pleit voor meer bruggen tussen de ondernemerswereld en de politiek. Gevaar voor belangenvermenging ziet hij in zijn geval niet. Lano: “95% van de productie is immers voor het buitenland bestemd.” En omgekeerd? Wat is het surplus van een zakenman in de politiek? “Een bedrijfsleider anticipeert sneller op maatschappelijke ontwikkelingen dan een gewone politicus. Een ondernemer is een ‘ lonely boy‘ die op eigen schwung drijft en niet op het systeem.”