Graaf Paul-Louis Cornet de Ways-Ruart is tot bestuurder verkozen binnen de Luxemburgse holding van de Belgische InBevfamilies. Denkt Arnoud de Pret aan zijn opvolging als InBevbestuurder?
Ogenschijnlijk is de machtsstructuur van InBev eenvoudig. Het machtscentrum van het wereldconcern, goed voor circa 52 % van de aandelen, is de Stichting InBev. Vier Belgen en vier Brazilianen sturen in pariteit de koers van de brouwer. De vier Belgen krijgen hun mandaat van de tien bestuurders binnen de Luxemburgse holding ‘EugéniePatriSébastien’ (EPS). Drie van de vier zijn vertegenwoordigers van de grote Belgische familietakken, de vierde Belg is eigenlijk de Amerikaanse zakenadvocaat Allan Chapin. Deze New Yorker troont als compromisfiguur boven de families.
In EPS verzamelen de Belgische families via drie grote takken. Elke tak heeft drie bestuurders binnen EPS, de tiende bestuurder is alweer Allan Chapin. Elke tak vaardigt een bestuurder af binnen de Stichting InBev.
De twee meest solide takken binnen EPS zijn ‘Eugénie’ en ‘Patri’. Draaischijf van de eerste is de familie de Spoelberch uit Wespelaar; de laatste draait rond ridder Alexandre Van Damme, de kleinzoon van Jupilermaker Albert Van Damme. De twee takken vaardigen Alexandre Van Damme en Grégoire de Spoelberch als bestuurders af naar de Stichting InBev.
De tak ‘Sébastien’ is de meest diverse flank binnen het Belgische front. Hij bestaat uit een vijftigtal aandeelhouders met versnipperingen in het hele land en is gecentreerd rond drie polen. Er is de geleding rond de burggravenfamilie de Spoelberch uit Londerzeel. Voorts zit ook een deel van de baronnenfamilie de Mévius bij Sébastien. Ongetwijfeld is baron en autoracer Grégoire de Mévius de mediageniekste onder hen. Als derde spil in Sébastien is er de familie de Pret Roose de Calesberg. Het is de 62-jarige bestuurder graaf Arnoud de Pret Roose de Calesberg – zeg maar Arnoud de Pret – die de belangen van Sébastien verdedigt binnen de Stichting InBev. Sébastien kan – zo wordt wel eens gezegd – het minste gewicht in de schaal leggen binnen Stichting InBev.
Een bestuurder van McKinsey
Het huidige InBevmandaat van Ar-noud de Pret vervalt in 2008. De leeftijdgrens als bestuurder bij het brouwersconcern is weliswaar 70 jaar, maar in de praktijk vertrekt een familiale bestuurder meestal vroeger. Zo gaf de 66-jarige burggraaf Philippe de Spoelberch tijdens de jongste algemene vergadering de fakkel door aan zijn 41-jarige neef en burggraaf Grégoire de Spoelberch.
Ook de machtsoverdracht van Arnoud de Pret wordt in alle discretie voorbereid. Zijn mandaat bij InBev zou na 2008 worden verlengd, maar wellicht niet voor de volledige termijn. Een bestuurderswissel binnen EPS is dan ook geen formaliteit. In volle zomer, tijdens de jaarlijkse algemene vergadering van EPS, gebeurden twee belangrijke bestuurswissels. Twee bestuurders, die veeleer aanleunen bij de tak Londerzeel, ruimden het veld voor een familielid van de Pret, en een meer neutrale bestuurder.
De 39-jarige graaf Paul-Louis Cornet de Ways-Ruart vertegenwoordigt voort-aan mee de belangen van de fractie Sébastien binnen het Luxemburgse vehikel. Hij is de achterneef van Arnoud de Pret en de zoon van Arthur Cornet, zelf ooit bestuurder bij Interbrew. Paul-Louis Cornet werkt al ruim een decennium in het buitenland. Meer bepaald in het Angelsaksische zakenmilieu, met een specialisatie in telecommunicatie en technologie. De graaf is vandaag directeur strategie voor Yahoo! in Europa. Voordien werkte hij als directeur strategie bij Orange UK. Hij begon zijn internationale carrière als partner bij McKinsey, in Londen en Silicon Valley. Daar ervoer hij rond de millenniumwissel persoonlijk de dotcomgekte.
Londerzeel stapt op
Paul-Louis Cornet is niet de enige bestuurder die in aanmerking komt als opvolger van Arnoud de Pret. Maar zijn benoeming veroorzaakt wel dat twee van de drie geledingen uit de Sébastientak bij de raad van bestuur van EPS zijn verdwenen: de fractie Londerzeel, en de verzameling de Mévius. Het is nog enkel de fractie de Pret Roose de Calesberg, die het woord voert.
De eerste Londerzeelman die zijn EPS-mandaat neerlegde, is Charles Adriaenssen. De diplomaat was tot 2004 bestuurder bij het voormalige Interbrew. Na de fusie met de Brazilianen van AmBev, moest hij zijn bestuursmandaat opgeven. De families van Sébastien gaven toen de voorkeur aan Arnoud de Pret.
Een andere Londerzeelvertrouweling stapte op als bestuurder bij EPS: Corrado Pirzio-Biroli. Deze gewezen kabinetschef van de voormalige Europese landbouwcommissaris Franz Fischler hield het vanwege zijn leeftijd voor bekeken. Hij was 67 jaar.
Zijn opvolger werd Bernard Boon-Falleur. De gewezen topman van onder meer CBR en Lhoist verzeilde bij Sébastien via zijn vader Raymond Boon-Falleur. In brouwersmilieus wordt hij als legendarisch omschreven omdat hij na de Tweede Wereldoorlog van Brouwerijen Artois het onbetwiste nummer één in België maakte.
De aanstelling van Bernard Boon-Falleur wordt geduid als een compromisact binnen de Sébastiengeleding. Hij is geen familielid. Een neutrale figuur, door de drie familiale fracties aanvaard. Voor de familiemensen Arnoud de Pret en Paul-Louis Cornet wordt het alvast een delicate oefening om het gefragmenteerde Sébastien samen te houden. Want de Belgische bestuurders binnen de Stichting InBev kunnen tweedracht missen als kiespijn wanneer ze met hun sterke Braziliaanse partners aan de bestuurderstafel van Stichting InBev zitten.
Wolfgang Riepl
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier