La Grappe D’or

Uitstap naar het lieflijke Torgny, waar de familie Boulanger de lakens uitdeelt.

Torgny ligt in het hart van het Pays de Gaume en is een van de mooiste dorpen van Wallonië. Wanneer u door de straten van dit 240 zielen tellende gehucht wandelt, waant u zich even in de Provence. De kalkbodem en de ligging op een glooiing zorgen voor een droger en warmer klimaat dan in de rest van Wallonië, waardoor er in Torgny zelfs wijn wordt gemaakt. Ook de architectuur is zuiders: heel wat huizen zijn gebouwd uit blonde steen. Voor de wandelaar biedt Torgny genoeg om te ontdekken: van oude arbeidershuizen tot herenhuizen, een kapel, een wasplaats in classicistische stijl, een necropool uit de zesde en zevende eeuw…

Van al dat bewegen in de buitenlucht krijgt u honger en dan is er het gastronomisch restaurant en hotel La Grappe D’or en de brasserie L’Empreinte du Temps. La Grappe D’or was oorspronkelijk een boerderij, die later werd omgebouwd tot herberg. Met de komst van Jacques en Liliane Boulanger in 1990 zijn ze in La Grappe D’or op niveau gaan werken. Vandaag wordt het hotel-restaurant beschouwd als een van de beste adressen uit de streek. Jacques Boulanger was zeventien jaar praktijkleraar aan de koksschool van Libramont en is executive chef-kok. Liliane Boulanger ontvangt, heeft de leiding over de bediening en de kamersmeisjes en decoreert. Het echtpaar heeft het ondernemen in het bloed: aan de andere kant van de straat werden onlangs enkele huisjes geannexeerd en omgebouwd tot elf elegant ingerichte hotelkamers en het restaurant L’Empreinte du Temps.

In La Grappe D’or staat alles in het teken van de gastronomie en het comfort. Liliane Boulanger richtte de vertrekken in met oude eiken meubels en behaaglijke fauteuils en u kijkt uit over een binnentuin.

In L’Empreinte du Temps gaat het er minder stijfdeftig aan toe. De plaatsen zijn lang op voorhand gereserveerd omdat de prijs-kwaliteitverhouding er zo gunstig ligt. L’Empreinte du Temps serveert dagelijks twee verschillende menu’s voor 20 euro, bestaande uit voorgerecht, hoofdschotel en nagerecht.

In beide restaurants zijn de gerechten klassiek geïnspireerd. Wij dronken een aperitief in de rustige tuin en gingen aan tafel in La Grappe D’or, waar wij het menu ‘Composition du Sai- son’ kozen (vijf gangen, 60 euro of 88 euro met wijnen). Als machtig, ouderwets amuusje was er pastei. Geperste terrine van eendenlever uit de Ardennen met kern van erwtenpuree vormde het voorgericht (26 euro). Daarna kwam er op het bord kreeft, in ragout met artisjok en morieljes, omgeven door een romige bisque met zachte knoflook en als open ravioli afgedekt door een deegplak. Smakelijke kalfsrib uit Corrèze kreeg het gezelschap van salieolie, twee groentemousses en laagjesgebak van aardappel. Vervolgens werd de kaaswagen voorgereden en mochten wij kiezen uit de door Robert Bedot in Roquebrune geselecteerde kazen. Om af te sluiten, was er crème brûlée, gelei, sap en crème van cavaillonmeloen en karamelijs.

Wij vonden dat er hedendaagse frisheid in het bord ontbrak en dat er te uitbundig werd gedecoreerd met perkament van gedroogde groenten of deeg. Bovendien waren we niet onder de indruk van de wijnen uit het wijnarrangement. Daar kwam nog bij dat wij botsten met de zaalmeester, die zich demonstratief boven de klanten stelde. Misschien hadden wij beter L’Empreinte du Temps bezocht.

Pieter van Doveren

Pieter Van Doveren