De eerste vakantiejob van… Naomi Izabela (bestuurslid StampMedia): ‘Gesprekken in winkel gaven me gevoel van verbondenheid’

Heel wat jongeren zullen deze zomer hun eerste vakantiejob doen. Trends.be vraagt naar de eerste jobervaring van bekende namen in de ruime economische sector. Vandaag is het de beurt aan Naomi Izabela (19), voormalig voorzitter van de Antwerpse jeugdraad, bestuurslid van StampMedia en gesmaakte gast in praatprogramma’s zoals De Zevende Dag en De Afspraak.

Wat was uw eerste vakantiejob?

NAOMI IZABELA. “Als jonge, gedreven student van slechts vijftien jaar, ging ik vastberaden op zoek naar mijn eerste vakantiebaan. Mijn doel was simpel: wat geld verdienen en waardevolle werkervaring opdoen. Met een bonzend hart solliciteerde ik bij een bekende kledingwinkel aan de Meir, en tot mijn grote verbazing werd ik aangenomen. Ondanks de andere kandidaten met meer ervaring wist ik mijn werkgever te overtuigen met mijn vastberadenheid en overtuigingskracht.

“Mijn taken in de winkel bestonden voornamelijk uit het netjes houden van de winkel, klanten helpen en kleding vouwen. Hoewel het slechts een vakantiebaan was, was het een waardevolle ervaring die ik koesterde.”

Wat zal u voor altijd bijblijven?

IZABELA. “De ontmoetingen met verschillende mensen. In de winkel zag ik jongeren, ouderen en volwassenen van alle achtergronden. De gesprekken met de klanten maakten een blijvende indruk op mij. Simpele gesprekken over hun dagelijkse belevenissen gaven me een gevoel van verbondenheid en vreugde.

“Al met al was mijn eerste vakantiebaan in de kledingwinkel aan de Meir een bijzondere ervaring. Het heeft me niet alleen geleerd over verantwoordelijkheid en klantenservice, maar heeft me ook warme herinneringen gegeven aan de mensen die ik heb ontmoet. Dat avontuur markeerde het begin van mijn professionele reis en zal voor altijd een speciale plaats in mijn hart innemen.”

Wat heeft u met het loon gedaan?

IZABELA. “Ik had een duidelijk doel voor ogen. Ik was vastbesloten om te sparen voor een nieuwe laptop, om zo mijn moeder niet te belasten en te laten zien dat ik in staat was om zelfstandig voor mijn behoeften te zorgen, ondanks mijn jonge leeftijd. Met een glimlach van oor tot oor haastte ik me naar de winkel om mijn langverwachte aankoop te doen, vol trots en voldoening. Het resterende deel van mijn eerste salaris zette ik opzij om te sparen en een klein beetje bij te dragen aan het huishouden.”

Vorige week: