‘Ik ben al bijna twee jaar niet meer boos geworden’

“Carrièredrang. Een overvloed aan indrukken. Mensen die zo hard worden belast dat ze het op een bepaald moment niet meer aankunnen. Je ziet het allemaal opduiken. Toch ben ik optimistisch. Ik geloof echt dat het voor de volgende generaties beter zal zijn. Je ziet dat steeds meer mensen dat nu al begrijpen: om een goed leven te hebben, is het belangrijk dat je lichaam en geest sterk genoeg zijn. Die mensen zoeken meer rust op en geven hun brein opnieuw alle kansen om aan zelfreflectie te doen. Ook sommige scholen werken al rond meditatie en mindfulness, en ontdekken dat dat vruchten afwerpt. Daardoor zijn er bijvoorbeeld minder conflicten op de speelplaats.

“Ik merk dat ook bij mezelf. Er waren momenten waarop ik 70 uur per week werkte en mijn echtgenote me moest waarschuwen dat het niet gezond was wat ik deed. Op die momenten ergerde ik me snel en gemakkelijk aan bepaalde zaken. Had ik bijvoorbeeld een boek geschreven en merkte ik dat sommigen daaruit niet correct citeerden of het probeerden aan te vallen, dan kon ik me dat enorm aantrekken. Zoiets maakte me echt boos. Terwijl ik nu al bijna twee of drie jaar bijna niet meer boos ben geworden, op niets of niemand. Dat wijst erop dat het echt helpt voldoende tijd te besteden aan zaken waar je geest sterker van wordt.”

Beter onder controle

“De grote omslag kwam er toen ik vijf jaar geleden ook startte met geluksonderzoek. Sindsdien zet ik een deel van de resultaten uit ons onderzoek bewust om in de praktijk. Daarom zijn er bijvoorbeeld geen meldingen ingeschakeld op mijn smartphone. E-mails, nieuwsberichten of sociale media, ik bekijk ze allemaal op mijn computer op een moment dat ik daarvoor kies. Alleen als er iets verschijnt in de WhatsApp-groep van mijn gezin, krijg ik daar een melding van. Zo zorg ik ervoor dat mijn brein niet overbelast raakt door allerlei indrukken en invloeden.

“Daarnaast is een goede lichamelijke gezondheid een belangrijk fundament om ook geestelijk gezond te blijven. Ik doe thuis minstens twee keer per week aan fitness en zit ook minstens één keer per week op de fiets. Op de andere vrije momenten volg ik piano- en zanglessen. Het lijkt veel om dat allemaal te combineren, maar ik houd het vol omdat ik weet dat ik mijn werk daardoor ook beter aankan. Al moet ik bekennen dat ik de voorbije maanden vaker niet dan wel naar de muziekles ben gegaan. Soms krijgt het werk toch voorrang, maar over het algemeen heb ik dat beter onder controle dan vroeger.”

Kinderdroom waarmaken

“Het aanleren van instrumenten blijkt wel moeilijker dan voorheen. Ik speel al muziek sinds mijn vijfde, toen mijn ouders me naar de muziekschool stuurden. Toen speelde ik klarinet en fagot en was ik daar vrij snel mee weg. Ook zingen doe ik al mijn hele leven, maar ik besefte dat ik lessen moest nemen als ik het echt goed wilde doen. Tegelijk wilde ik mijn kinderdroom waarmaken: leren pianospelen. Het was daar nog niet te laat voor en ik had alvast een muzikale basis.

“Toch is het goed dat ik thuis een digitale piano heb. Dan kan ik ook oefenen met mijn hoofdtelefoon op, zodat mijn huisgenoten niet steeds hoeven mee te luisteren. Telkens als ik start aan een nieuw stuk, komt dat goed van pas ( lacht). Voor mij is die oefening heel rustgevend. Je kunt het zien als een vorm van meditatie, want ik gebruik mijn hersenen dan op een heel andere manier. Zoiets geeft je brein opnieuw de nodige energie.”