DE KUS VAN KRIS

Hij verwelkomde me, net als andere vrouwen, voor de eerste keer met een kus. Het gebeurde in Antwerpen, op de nieuwjaarsreceptie van Voka anno 2005. De kus symboliseerde het afscheid van Kris Peeters als topman van Unizo. Hij luidde de intrede in van CD&V’er Kris Peeters als Vlaams minister van Openbare Werken, Energie en Leefmilieu en, niet te vergeten natuurlijk, Natuur. Een minister moet nu eenmaal jovialer, hartelijker en sympathieker overkomen dan een topman van een organisatie voor zelfstandige ondernemers. Kris Peeters paste zich goed aan. Met een kus.

Hij wordt nu de nieuwe Vlaamse minister-president. Yves Leterme trekt federaal. Peeters krijgt tot dusver het voordeel van de publieke en politieke twijfel. Zelfs de groen- en milieugezinden in Vlaanderen stellen geen veto tegen de man die zij ooit als de grootste bedreiging op de post van Leefmilieu zagen. In ondernemingskringen zijn de verwachtingen hoog gespannen. Maar hoe zal Peeters zich aan zijn huidige omstandigheden aanpassen? Neemt hij zijn rol als Vlaams minister-president ernstig of wordt hij de speelbal van het communautaire gekrakeel dat zijn partij op federaal niveau uitvecht?

Kiest Peeters voor Vlaanderen dan moet hij zich van partijpolitiek, en nog belangrijker, paraplupolitiek onthouden. Ongetwijfeld zullen zijn federale collega’s hem aansporen zo vaak als mogelijk de beperkte bevoegdheidsruimte van Vlaanderen aan te klagen. Ze zullen zijn steun zoeken om de verdere staatshervorming extra kracht bij te zetten. Maar die boodschap is afdoende bekend. Het is aan Leterme en Co om verder op deze nagel te hameren zonder dat ze daarvoor de Vlaamse minister-president politiek uitbuiten of laten verbranden. De uitdagingen in Vlaanderen zijn legio zodat Peeters’ inspanningen elders nodig zijn.

Hij is verre van radicaal, meer bedachtzaam, rechtuit maar toch pragmatisch. Het tafelspringen is deze marathonloper eerder onbekend. Van een minister-president worden spierballen verwacht. En natuurlijk nieuwe plannen die indruk maken. Die plannen schieten in Vlaanderen als paddenstoelen uit de grond. Na ‘Kleurrijk Vlaanderen’ van Patrick Dewael, volgde de Ondernemersconferentie van Bart Somers en een jaar geleden stond Leterme in de zoo ‘Vlaanderen in Actie’ te prediken. Drie plannen op acht jaar gingen Vlaanderen uit de zelfgenoegzaamheid en economische stilstand redden. De aankondigingen van de intenties namen meer tijd en ruimte in beslag dan de uitvoering ervan.

Indrukwekkend van Peeters zou pas zijn als hij met geen enkel plan op de proppen komt. Zijn beste plan is: geen nieuw plan. Vlaanderen heeft nood aan actie en is het stadium van voorbereidingen voorbij. De plannen bestaan en heten ‘Beter Bestuurlijk Beleid (BBB)’ en ‘Vlaanderen in Actie’. Het eerste regelt de modernisering van de Vlaamse overheid en smacht naar finale uitvoering. Het plan is geschreven, goedgekeurd en de structuren staan in de steigers. Het is nu slechts een kwestie van de Vlaamse overheid om de bal binnen te koppen en haar kabinetten af te schaffen. In tegenstelling tot wat politici angstig beweren, is dit wel degelijk een essentieel onderdeel van BBB. Is Peeters trouw aan de efficiëntie, dan gaat hij van start met niet meer dan een chauffeur, een woordvoerder en twee tot drie kabinetsmedewerkers en eist hij van zijn Vlaamse collega’s net hetzelfde.

‘Vlaanderen in Actie’, dat een economisch welvarend Vlaanderen nastreeft, is nog maar net vers van de pers maar ligt in een halve coma. Wat het nodig heeft, is een krachtige hand die Peeters het kan geven. Zal hij het ego hebben het plan ongewijzigd te laten en de hervormingen eindelijk in de praktijk te brengen? Of zal profileringsdrang een nieuw groots ideeëngoed opleveren? Peeters zit in een gevaarlijke situatie. Hoe vaak hebben we hem als voormalige Unizotopman niet horen vragen dat de politici uitvoeren wat ze beloofd hebben. Geen enkele Vlaamse minister kan zo hard afgerekend worden op zijn eisen als Peeters zelf: consequentie en uitvoering.

Piet Depuydt heeft zijn functie neergelegd als hoofdredacteur van Trends. Met Rik De Nolf, CEO van RMG, en Dirk Vandekerckhove, directeur magazines, heeft hij besloten de taak van senior writer van Trends op zich te nemen. Frans Crols, directeur van de redactie, wordt directeur-hoofdredacteur. An Goovaerts zet haar opdracht als adjunct-hoofdredacteur voort.

an goovaerts (adjunct-hoofdredacteur)