35% is voldoende

Volgende maand pakt de Hoge Raad voor Financiën uit met een concreet voorstel om de vennootschapsbelasting te verlagen. Vorig jaar betaalden ondernemingen in totaal 381,5 miljard frank vennootschapsbelasting, wat 44,3% meer is dan twee jaar geleden. Al jarenlang klagen de bedrijven over de torenhoge lasten op hun schouders.

Volgens de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (Oeso) bedraagt de fiscale druk in ons land nog 45,4% van het bruto binnenlands product (BBP). Daarmee bekleedt België een internationale toppositie. Elke coalitie belooft beterschap, maar voorlopig is er weinig of niets uit de bus gekomen. Behalve een (kleine) belastingvermindering voor de burgers heeft ook de paars-groene regering deze hete aardappel telkens voor zich uitgeschoven.

Maar hoop doet leven. Bij de bekendmaking van de Manager van het Jaar 2000 bevestigde premier Guy Verhofstadt (VLD) zijn stuntbelofte: een basistarief van 30%, of een verlaging van niet minder dan 9%. KMO’s zouden nog maar 15% hoeven te betalen.

Maar is dit geen vergiftigd geschenk? Kan de overheid haar belofte wel waarmaken? Naar schatting zou zo’n maatregel de schatkist 60 miljard frank per jaar kosten. Netto, want volgens de regeringsverklaring moet de operatie budgettair neutraal zijn.

Intussen maakt minister van Financiën Didier Reynders (PRL) zich sterk dat hij – in het licht van de Europese fiscale harmonisering – het fiscale gunstregime van de coördinatiecentra tot 2010 kan vrijwaren.

Nu dit voordeel buiten schot blijft, vrezen belastingspecialisten dat de regering aan andere fiscale uitgaven zal sleutelen. Zoals het holdingregime of de meerwaarderegeling in ons land. Maar dat zou een ramp betekenen voor de bedrijven waarvan investeringen op lange termijn zijn uitgestippeld. Bovendien zijn ze al benadeeld door het gebrek aan fiscale consolidatie, een nadelig voorafbetalingssysteem en een beperkte ruling.

Rechtsonzekerheid is de grootste handicap voor een behoorlijk bestuur ( corporate governance). Daarom moet de regering snel duidelijkheid scheppen. Op onze vraag hoe hij een belastingverlaging met behoud van coördinatiecentra kan rijmen zónder inkomsten te verliezen, weigerde begrotingminister Johan Vande Lanotte (SP) commentaar te geven. Ook Reynders en Verhofstadt houden de lippen stijf op elkaar. Maar zij vergeten dat het bedrijfsleven geen vragende partij is voor een onrealistische 30%. In een vestzak-broekzakoperatie staat tegenover de tariefverlaging van 39% naar 30% een verhoging van de belastbare grondslag met 250 miljard.

Een daling naar het Europese gemiddelde van 35% is voor de industrie voldoende. Anders zullen de compensaties de bedrijven de nek omwringen en staan we nog verder van huis.

LE MARKTEN

Eric Pompen