Marc Buelens

‘En inderdaad, Trump werd niet herkozen’

Marc Buelens Professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

Het is moeilijk om de Amerikaanse samenleving te beoordelen vanuit een land als België, zegt Marc Buelens, professor-emeritus aan de Vlerick Business School.

Laat me eerst even, na vele spannende uren en dagen van frustratie, een trumpje van zelfverheerlijking doen. Meer dan een jaar geleden voorspelde ik in Trends dat Donald Trump, om statistische redenen, zou verliezen. Hij had de vorige keer te nipt gewonnen in de Blue Wall-staten Michigan, Wisconsin en Pennsylvania. Nu zou hij net daar verliezen. Mijn voorspelling klopte als een bus. Ik had zelfs geschreven dat deze verkiezingen het spiegelbeeld van 2016 zouden worden. Ik had nooit durven te denken dat mijn voorspelling zo letterlijk zou uitkomen. Dank aan de vele lezers die mij de afgelopen dagen hebben gefeliciteerd.

Laat me nu even ook doen waartoe Trump blijkbaar niet in staat is: ik erken – met tegenzin – dat ik er op vele vlakken naast zat. Blijkbaar hebben de gele hesjes op Trump gestemd, en met die groep hebben de analisten, de journalisten en de commentatoren, net zoals in Europa, geen voeling. Ze schilderen die kiezers al te gretig af als dom, manipuleerbaar, uiterst rechts, racistisch, egoïstisch, fanatiek. Velen, ook in de Verenigde Staten zelf, zijn dan grenzeloos verbaasd dat die deplorables op Trump stemmen. Tellen de Verenigde Staten dan 70 miljoen domme, racistische, fanatieke kiezers? Als je dat gelooft, ben je misschien zelf wel deplorable. Mijn Vlaamse Republikeinse vriend uit Charlotte (in North Carolina, nog zo’n swingstaat) opende mij post factum de ogen. Met zijn toestemming citeer ik uit zijn mail:

“Ik ben juist terug van lange wandeling met koffie op Starbucks-terraske aan onze supermarkt en wat gekletst met supermarkt employees. Van de 5 allemaal voor Trump gestemd, waarvan ook 2 zwarten en een dame zonder medical insurance…

Haar man verloor job en medical insurance. Zij is rond 40 met 3 kinderen en werkt bij supermarkt (Kroger/Harris Teeter) en verdient 400$/week, maar employee contribution for a family medical insurance is $200/week, dus neemt ze die niet. Obamacare heeft de verzekeringen veel verduurd. Vroeger was de employee contribution $80/week voor een basic plan, maar na Obamacare-regels was Kroger verplicht een duurdere verzekering te nemen die voldeed aan die regels (pre-existing conditions, paying for abortus en de pil, lagere copays…) en om uit de kosten te komen hebben ze de employee contribution verhoogd. De dame is al tevreden dat ze tenminste geen boete meer krijgt omdat ze geen verzekering neemt en hoopt dat Trump en/of supreme court de ganse Obamacare-regels wegdoet, zodat Kroger terug een goedkopere meer basic insurance kan aanbieden met lagere employee contribution…”

En inderdaad, Trump werd niet herkozen.

Je kunt blindelings geloven dat Obamacare een weldaad was voor iedereen. Maar de Verenigde Staten zijn Europa niet. Het individualisme, het belang van de beurs, de hang naar vrijheid, de achterdocht tegenover de overheid, de rol van wapens in die samenleving: het is moeilijk dat allemaal te beoordelen vanuit een land als België. Hoe voel je als goed betaalde topjournalist in Vlaanderen aan wat er leeft bij mensen die er heilig van overtuigd zijn dat de evolutietheorie onwetenschappelijk is?

Iedereen lijdt aan de zelfdienende vertekening ( self-serving bias). Wat in je kraam past, aanvaard je en je staat heel kritisch tegenover wat je choqueert. Ik nam mijn wensen voor werkelijkheid. Ja, ik was soms wat kritisch over de cijfers, maar vanuit mijn waarden en normen weigerde ik te aanvaarden dat die cijfers nauwelijks zekerheid boden. The Economist was voor 96 procent zeker. Wie ben ik om zo’n publicatie tegen te spreken? Maar dat ik The Economist koos als richtbaken, is zoals een katholiek die vreemde verhalen hoort over misbruik in de kerk en alleen luistert naar het Vaticaan.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content