Indonesië: bestand tegen een stootje

Terwijl vooral de snelgroeiende Aziatische economieën India en China de afgelopen jaren veel in de belangstelling stonden, liet de beursindex van Indonesië volgens Royal Bank of Scotland de mooiste rendementen zien.

Het rendement op de Jakarta Composite Index (Indonesië) inclusief dividenden bedroeg over de afgelopen 5 jaar 140,90%, versus 10,34% voor de Nifty Fifty (India) en 28,55% voor de HSCEI (China).

Hoewel de Indonesische economie volgens de statistieken niet zo hard groeide als China en India, was de groei de laatste jaren hoog en stabiel.

Ook de laatste cijfers laten zien dat Indonesië bestand is tegen een (Europees) stootje. Afgelopen kwartaal nam het BNP met 6,3% toe ten opzichte van een jaar eerder.

De groei bleef op peil als gevolg van toegenomen investeringen en een sterke binnenlandse vraag. De export maakt slechts 20% uit van het BNP van Indonesië, waardoor minder vraag vanuit Europa de groei doorgaans minder aantast dan het geval is bij haar Aziatische buurlanden.

Hoewel het gemiddelde inkomen met 4.700 Amerikaanse dollar per persoon per jaar volgens Royal Bank of Scotland nog

altijd laag ligt, zijn de 240 miljoen inwoners van Indonesië trouwe consumenten.

Gezien de lage schulden (hypotheken bedragen slechts 15% van het BNP) en de lage rente lijkt het waarschijnlijk dat zij de komende periode kunnen blijven spenderen.

Daarnaast is het land in het bezit van een groot aantal grondstoffen zoals kolen, nikkel, palmolie en natural gas.

Waarom volgt S&P het voorbeeld van Moody’s en Fitch niet?

Ten slotte is de staatschuld van Indonesië slechts 24% van het BNP. Voor Moody’s en Fitch voldoende reden om de credit rating van het land te verhogen tot investment grade. Maar waarom weigert S&P hun voorbeeld te volgen?

S&P besloot eind april de credit rating van Indonesië op BB+ te houden, nog altijd een “notch” onder de investment grade. Als

argument om de credit rating niet te verhogen noemde S&P de toenemende politieke onzekerheid.

Politici lijken steeds minder daadkrachtig in het doorvoeren van een nieuw beleid. De Indonesische overheid besteedt momenteel zo’n 20% van haar uitgaven aan subsidies op olieprijzen en lijkt niet in staat om deze af te bouwen. Pogingen om de subsidies af te bouwen leidden tot protest.

De verkiezingen in 2014 zouden er voor kunnen zorgen dat politici geen impopulaire maatregelen durven te nemen. Voor beleggers die geïnteresseerd zijn in Indonesië voldoende reden de politieke ontwikkelingen te blijven volgen.