Vic en Ben Swerts over de toekomst van Soudal: ‘Laat mijn zoon maar eens tegen de muur boenken’

Vic Swerts hoopt dat zijn zoon Ben hem zal opvolgen aan de top van de bouwspecialiteitenmaker Soudal. Maar dan zal die laatste zich eerst moeten bewijzen, en een eitje wordt dat allerminst. Dat blijkt uit hun eerste gezamenlijke interview.

“Ik zou Ben natuurlijk graag als mijn opvolger zien, maar dat is niet vanzelfsprekend.” Dat liet baron Swerts al in 2007 optekenen in het boek over de geschiedenis van Soudal, Dromen, denken, durven, doen en doorzetten. Ben is de benjamin van het gezin, ruim tien jaar jonger dan zijn zussen Jo en Nel. Advocate Jo zou voor de opvolging de eerste keuze zijn geweest, maar zij wou niet in het bedrijf stappen. Nel opteerde voor een carrière als professionele pianiste. Al is er nog een mogelijke gegadigde van de volgende generatie: Jo is gehuwd met Jurgen Vandervelden, die al bijna negentien jaar op de teller heeft staan bij Soudal en directeur corporate development is. De net 31 jaar geworden Ben ging pas twee jaar geleden bij Soudal aan de slag en is verkoopdirecteur bij het dochterbedrijf Rectavit. Dat Ben eerst zijn strepen zal moeten verdienen bij Soudal, is overduidelijk. Of zoals vader Vic het al in het boek verwoordde: “Ben moet voldoende inventief, creatief en intelligent blijken. Anders zullen mijn mensen het moeilijk hebben om hem als de nieuwe baas te aanvaarden.” Voor het eerst gaan vader en zoon dieper in op de toekomst van Soudal. Daarbij steekt vader Vic het niet onder stoelen of banken dat hij zijn zoon een strakke opvoeding heeft willen geven om hem voor te bereiden op die toekomst.

U wordt volgend jaar 80. Wat zijn uw plannen?

VIC SWERTS. “Soudal is mijn kind, en ik wil het niet meer verkopen. Ik schat de waarde ervan op 750 miljoen euro, of een miljard, of meer, maar ik heb dat geld niet nodig. Ik heb er lak aan. Als ik zou verkopen, zou ik alleen maar ongelukkig worden omdat ik niet zou weten wat te doen en mijn kinderen dan met een berg geld zitten. Dan worden dat Marc Couckes. Ik zeg niet dat die jongen ongelukkig is ( lacht), maar ik ken wel mensen die veel spijt hebben dat ze hun zaak hebben verkocht voor vele miljoenen. Ik doe nu ook mijn zin. Ik moet geen eigen boot hebben, of een privéjet. Maar ik wil wel dat de neuzen van onze drie kinderen in dezelfde richting wijzen.”

Wat is uw droomscenario? Zo lang mogelijk voorzitter blijven zodat Ben in de luwte kan groeien?

VIC SWERTS. “Met pensioen gaan wil ik niet, maar ik werk dan ook niet. Ik amuseer mij. Ik wil altijd doorzetten en doorwerken. Trouwens, mijn vrouw zou het heel erg vinden als ik elke dag thuis zou zijn ( lacht). Ik ben er nog niet uit wat mijn droom is. Ik weet dat Jurgen een intelligente kerel is, maar Ben is mijn zoon. Ik ben natuurlijk niet objectief, maar zijn emotionele intelligentie, zijn manier van inleven is uiteraard meer mijn DNA. Al weet ik niet of ik een voorbeeld ben voor een bedrijf van deze omvang dat professioneel moet worden gerund.”

Maar u wilt uw zoon als opvolger?

VIC SWERTS. “Dat is niet onlogisch, want men spreekt soms van de koude kant (aangetrouwde familie, nvdr). Dat heeft onterecht een negatieve connotatie, want er zijn veel schoonzonen en -dochters die veel beter overeenkomen met hun schoonouders dan met hun ouders. Maar het hemd is wel nader dan de rok.”

En wilt u uw vader opvolgen?

BEN SWERTS. “Sowieso. Het zal een hele weg daar naartoe zijn, maar ik zeg niet neen. Ik zou heel graag een rol spelen in de strategie van Soudal en het voort uitbouwen. Mijn schoonbroer is inderdaad een heel intelligente kerel, en er zijn zeker zaken die ik niet met zijn fijngevoeligheid kan doen, maar er zijn ook zaken die mij beter liggen. We vullen elkaar aan.”

Hoe is de toekomst juridisch geregeld?

VIC SWERTS. “Wij hebben al lang een Stichting Administratiekantoor. De drie kinderen hebben alle aandelen geërfd en hebben een gelijk deel. Al heb ik het nog altijd helemaal voor het zeggen, tot ik kom te gaan. Dat managet natuurlijk wel gemakkelijk, want een zachte dictatuur is heel gemakkelijk. Die aandelen zijn verankerd in de stichting. Het vermogen moet samenblijven in de familie, zodat het niet verwatert. Als een van de drie eruit wil, moet die zijn of haar aandelen aanbieden aan de anderen. En intussen zal niemand in armoede moeten leven. Ze krijgen een dividend zodat ze een beetje kunnen doen wat ze graag doen, maar niet te veel.”

Waarom werkt uw zoon bij een dochterbedrijf?

VIC SWERTS. “Er kwam een plaats vrij als directeur bij Rectavit. Anderen vonden dat nog te vroeg voor Ben, maar ik zei ‘ik wil dat’, en dan wordt daar niet verder over gediscussieerd. Het is een eerste stap. Het is ook niet dat daar heel grote beslissingen voor Soudal worden genomen. Je moet Rectavit zien als een heel klein Soudalletje. Het draait 12 miljoen euro omzet, Soudal 900 miljoen. Ik vroeg Ben of hij het wou doen, en hij zei ‘heel graag’. Het is maar voor een paar jaar. Hij doet dat goed, en als we wat moeten helpen, helpen we hem. Maar laat hem ook maar eens tegen de muur boenken. Daar zal hij van leren.”

Hoe ziet u uw carrièreplanning? Uw schoonbroer heeft in de Verenigde Staten en Duitsland gewerkt.

BEN SWERTS. “Tegenover het buitenland sta ik niet negatief, maar ik verwacht dat dat pas na verloop van tijd zal zijn. Nu moet ik eerst doorgroeien in wat ik doe, en commercieel sterker worden.”

VIC SWERTS. “Vergeet niet dat Soudal Turnhout het centre of excellence is. Commercieel en bedrijfsmatig kun je hier het meeste leren. Maar ik weet ook wel dat om volwassener te worden, een jaar Amerika, Turkije, Rusland of pakweg Suriname ook heel waardevol is. Dat komt er wel van. Dat maakt je sterker.”

Wat is het beste professionele parcours voor uw zoon?

VIC SWERTS. “Daar heb ik al vaak over nagedacht, maar nog niet zoveel over gesproken omdat anderen daar blijkbaar niet mee bezig zijn. Ik zou daarover met Dirk (CEO Dirk Coorevits, nvdr) moeten spreken. Het hangt er ook van af of Ben dan een lief heeft en of die werkt, en of hij wil trouwen. Naar Rusland, Turkije of India gaan, is dan niet zo vanzelfsprekend. Dat zijn geen cadeaus. Ik stel wel vast dat al mijn straffe, goede relaties bij grote multinationals jaren in het buitenland hebben gewoond.”

Vic, uw schoonzoon draait al lang mee in managementposities en heeft Ben zien opgroeien. Vreest u geen frictie tussen de twee omdat Ben de gedoodverfde opvolger is?

VIC SWERTS. “Ik weet het niet. Dat hangt af van hun toekomstplannen en verwachtingen. Jurgen is ambitieus en excelleerde al tijdens zijn studies. Het is ook een toffe kerel en hij heeft zijn eigen stijl. Dat ze elkaar aanvullen is net goed voor Soudal. Dat kan het bedrijf enkel sterker maken. Het zou logisch geweest zijn dat mijn oudste dochter Jo de scepter zou zwaaien bij Soudal. Maar ze wou niet.”

Wijzen de neuzen van de kinderen in dezelfde richting?

BEN SWERTS. “Daar ben ik zeker van. Ik zie Jurgen trouwens als een broer.”

VIC SWERTS. “Jo en Jurgen kennen elkaar van in het college, toen ze 16 waren. Toen was Ben maar enkele jaren oud. Hij komt ruim tien jaar na de meisjes, die 45 en 43 jaar oud zijn.”

Spreekt u ook met uw schoonbroer over de toekomst van het bedrijf?

BEN SWERTS. “We hebben een familieraad waar we over zulke dingen spreken, een nuttig forum. Maar ik denk niet dagelijks diep na over hoe het later moet lopen, al waren Jurgen en ik recent op een forum over family business.”

U wou altijd uw zoon zoveel mogelijk wijze, ouderlijke raad meegeven.

VIC SWERTS. “Dat spreekt voor zich, maar ik besef dat de jeugd tegenwoordig helemaal anders is en leeft dan toen ik dertig jaar was.”

BEN SWERTS. “Het was niet altijd gemakkelijk.”

VIC SWERTS. “Ik ben inderdaad misschien wel dominant, al is gedreven een mooier woord. Zo zei ik tegen mijn dochter Jo na haar humaniora dat ze mocht studeren wat ze wou, zolang het maar rechten was in Namen. Dat kan ze nog altijd niet verteren ( lacht), maar ze is wel heel blij dat ze rechten heeft gedaan.”

Geeft u naast vaderlijk ook commercieel advies?

VIC SWERTS. “Dat loopt heel dikwijls samen. Je ontsnapt niet aan mijn advies als je met mij aan tafel zit, want ik spreek niet zoveel over volleybal of biljarten en nog minder over de koers (Soudal is de hoofdsponsor van de wielerploeg Lotto Soudal, nvdr). Daarna is hij gaan studeren in Leuven en dan in Rennes in Frankrijk. En ondertussen is hij verschwunden. ”

Jullie zien elkaar niet zoveel?

BEN SWERTS. “Dat is ook weer niet waar. Ik vind dat papa een beetje overdrijft.”

VIC SWERTS. “Hij werkte vroeger bij E&Y en je moet een kat een kat noemen: we zagen elkaar niet zoveel. Mijn ouders gingen elke zondag met paard en kar naar mijn grootouders en zelf ging ik bijna elke zondag naar mijn ouders. Maar die mannen zie ik bijna nooit. Jo zegt dan ‘waarom zou Ben graag naar huis komen om onder zijn voeten te krijgen van ons vader?’ Maar ja, ik heb zo van die ideeën van vroeger. Ben heeft al wel stommiteiten gedaan, maar dan ben ik de schuldige, versta je? ( lacht) Het ligt nooit aan henzelf, altijd aan de vader, want die is te streng geweest. Dan zeg ik ‘luister, ik heb allemaal hetzelfde meegemaakt, dat ik kwaad was op mijn vader en op iedereen, maar eigenlijk moet je de hand in eigen boezem steken. Als je een stommiteit doet, ligt het gewoon aan jezelf. Maar goed, ik kan dat relativeren. Ik maak me er niet kwaad meer in. Met de leeftijd zal het besef komen wat ik ermee wou bereiken. Trouwens, jeugdstommiteiten hebben we allemaal gedaan. Bijna iedereen toch. Ik ben zo ongeveer de enige in dit gebouw die zonder zonden is. ( lacht)”

Is de appel ver van de boom gevallen?

VIC SWERTS. “Ben is een goeie knaap, en hij is niet dom. Ik weet ook niet hoe het allemaal verder zal gaan. Zolang ik hier ben, is Dirk de baas, en die doet dat heel goed.”

BEN SWERTS. “Ik wil eraan toevoegen dat ik ook het temperament van mijn vader heb en heel scherpzinnig en gemakkelijk details kan zien. Ik kan mij ook heel erg opwinden in iets. Dat heb ik van mijn papa, al weet ik niet of het een voordeel of een nadeel is. ( lacht)”

Hebt u uw zoon dezelfde waarden doorgegeven die u hebt gekregen?

VIC SWERTS. “Natuurlijk, net als onze dochters. Onze kinderen lopen niet naast hun schoenen. Het zijn geen dikke nekken. Maar Ben kent alleen het huis waar we nu wonen en niet de boerderij of de kruidenierswinkel waar ik ben in opgegroeid. Geld werd verdiend met prei en selder en per frank of halve frank. Een enorm verschil met nu.”

Wat is de belangrijkste les die u tot dusver heb geleerd?

VIC SWERTS. “Hier krijg je nogal vragen, hé jongen. ( lacht)”

BEN SWERTS. “Dat je, wat er ook gebeurt, voort moet doen. Doorzetten, niet opgeven en zowel emotioneel als commercieel trachten positief te blijven. Daar kun je kracht uit putten.”

Wat doet u in uw vrije tijd?

BEN SWERTS. “Ik speel golf, en ben heel veel met muziek bezig. Ik lees er veel over. ( Tot zijn vader) Ik lees meer dan je zou denken. Ik speel ook piano, maar natuurlijk niet zoals mijn zus Nel, en ik kan ook overweg met een gitaar. Ik heb ook altijd percussie gespeeld, maar nu ik op een appartement in Antwerpen woon, is dat niet zo aangewezen. En ik kook heel graag en denk eraan later zelfs een opleiding te volgen.”

Bio

VIC SWERTS (79)

· Opleiding tot onderwijzer

· Werkte in een schoenenfabriek en als vertegenwoordiger voor Olivetti-kantoormachines

· 1966: nam lasatelier in Antwerpen over, doopte het Soudal

· 1976: opende eerste fabriek in Turnhout

· 2011: Soudal was Onderneming van het Jaar

· Baron sinds 2013, winnaar Vlerick Award, het Gulden Spoor voor Economische uitstraling en het ereteken van de Vlaamse Gemeenschap.

BEN SWERTS (31)

· Studies: Master of Arts, International Business, Ecole supérieure de Commerce de Rennes

· 2014-2017: financial auditor, E&Y

· Sinds midden 2017: market development manager Soudal

· Sinds november 2018: sales director Rectavit

Vic over Vic

“Ik ben geen bescheiden man, maar toch een gewone jongen, zo gewoon als maar kan zijn. Dat ben ik altijd geweest. Al kon ik redelijk goed zingen. ( lacht)”

“Vroeger maakte ik mij elke dag druk. Nu eigenlijk nog. Ik zeg ‘Victor, maak je niet druk’, maar ik kan niet anders. Als je je niet meer kan opwinden, ben je eigenlijk niet goed bezig.”